مطالعه‌های جدیدی درباره زنبور‌ها انجام شده است که یافته‌های جالبی را درباره آن‌ها نشان می‌دهد.
بر اساس مطالعه‌ای که در روزنامه «رویال سوسایتی اوپن ساینس» منتشر شد؛ زنبور آسیایی هنگامی‌که متوجه نزدیک شدن زنبور‌های دیگر به لانه‌اش می‌شود، فریاد می‌زند، البته نه با دهان بلکه با تکان دادن بدنش.
این یافته توضیح داده است که زنبور‌های عسل‌ساز آسیایی شکمشان را به هوا بلند می‌کنند و سپس بال‌هایشان را به حرکت درمی‌آورند. این کار صدا یا ارتعاشی ایجاد می‌کند که معادل فریاد انسان هنگام احساس خطر و درخواست کمک است.
زنبور آسیایی یکی از انواع زنبور و خطرناک‌ترین شکارچی حشره‌ها است. پیش از این محققان با زیر نظر داشتن صدای این حشره آن را به گریه تشبیه کرده بودند و حالا آن را نوعی جیغ کشیدن می‌دانند. این ارتعاش، سیگنال صوتی زنبور‌های آسیایی است و هنگامی اتفاق می‌افتد که خطر هجوم نوع دیگری از زنبور‌ها که می‌توانند خانه‌شان را خراب کنند را احساس کنند و به این طریق در برابر آن‌ها مقاومت نشان می‌دهند.
محققان با مطالعه صدا‌های ضبط شده زنبور‌های آسیایی، ۲۵ هزار سیگنال را کشف کردند و سپس مطمئن شدند صدای جدیدی را شنیده‌اند که نشان‌دهنده توانایی بالای تعامل در بین زنبورهاست. این یافته‌ها پژوهشگران را بیش‌ازپیش به این نتیجه می‌رساند که زنبور‌ها «سازمان اجتماعی» محکم و دقیقی دارند.
