پژوهش های جدید نشان می دهد که نوزادان قادر به شناخت نزدیکان و اقوام خود بوده و معمولا اشخاص دارای روابط نزدیک را از طریق بزاق تشخیص می دهند.
ربکا ساکس (Rebecca Saxe)، از محققان ارشد دپارتمان مغز مک گاورن موسسه فناوری ماساچوست توضیح می دهد که نوزادان از قبل نمی دانند کدام روابط نزدیک تر و از نظر اخلاقی الزام آور هستند، بنابراین باید راهی برای یادگیری این موضوع با نگاه کردن به آنچه در اطرافشان اتفاق می افتد، داشته باشند. این مطالعه نشان می دهد که نوزادان روابط نزدیک خود را از طریق بزاق تشخیص می دهند.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی ساکس، نوزادان ۸ تا ۱۰ ماهه و نوزادان نوپای ۱۶ تا ۱۸ ماهه را در حالی که تعاملات بین مردم و عروسک ها را تماشا می کردند، مورد بررسی قرار دادند. در یک مجموعه آزمایش، یک عروسک، یک پرتقال به همراه یک بازیگر در اختیار نوزادان قرار گرفت و سپس یک بازیگر دیگر رو به روی یک توپ نشسته و آن را به عقب و جلو پرتاب می کرد. پس از تماشای این فعل و انفعالات، محققان واکنش این نوزادان و کودکان نوپا را در زمانی که عروسک هنگام نشستن بین دو بازیگر احساس ناراحتی را نشان می داده، مشاهده کردند.
بر اساس نتایج مطالعات، آنها انتظار داشتند که نوزادان ابتدا به فردی احتیاج به کمک دارد، نگاه کنند در حالی که اینطور نبود و محققان دریافتند که کودکان بیشتر به بازیگری نگاه می کنند که با عروسک غذا می خورد، نه به بازیگری که یک اسباب بازی مشترک دارد.
در مجموعه آزمایشی دوم که روی بزاق تمرکز داشت، بازیگر یا انگشت خود را در دهان نوزاد و سپس در دهان عروسک قرار داد یا انگشت خود را روی پیشانی و سپس روی پیشانی عروسک گذاشت. وقتی بازیگر بعداً در حالی که بین عروسک ها ایستاده بود عروسکی احساس ناراحتی را نشان داد، نوزادان بیشتر به عروسکی نگاه می کردند که آب دهانش را با وی به اشتراک گذاشته بودند.
به گفته محققان، یافته ها نشان می دهد که اشتراک بزاق به نوزادان کمک می کند تا در مورد روابط اجتماعی بیاموزند. به گزارش سیناپرس، این به نوزادان کمک می کند تا افرادی را شناسایی کنند که به احتمال زیاد به نیازهای آنها رسیدگی می کنند.
اشلی توماس (Ashley Thomas)، از محققان اصلی این پروژه پژوهشی موسسه فناوری ماساچوست، در این رابطه توضیح داد، مهارت عمومی یادگیری در مورد روابط اجتماعی بسیار مفید است. یکی از دلایلی که چرا این تمایز بین روابط قوی و ضعیف ممکن است به ویژه برای نوزادان انسان مهم باشد، این است که ممکن است راه خوبی برای فهمیدن اینکه چه کسی می تواند، حمایتی را که آنها برای زنده ماندن به آن وابسته هستند، ارائه دهند. به گزارش سیناپرس،نوزادان انسان بیش از بسیاری از گونه های دیگر برای زنده ماندن به بزرگسالان وابسته هستند.
محققان مطالعات مشابهی را با نوزادان در فرهنگ هایی که ساختارهای خانوادگی متفاوتی دارند، برنامه ریزی می کنند.به گزارش سیناپرس، آنها همچنین می خواهند از تصویربرداری مغز برای بررسی اینکه چه بخش هایی از مغز بزرگسالان در ارزیابی های مبتنی بر بزاق در مورد روابط اجتماعی نقش دارند، استفاده کنند.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله دانش (Science) منتشر شده و قابل دسترس است.
