تیمی از دانشمندان استرالیایی و سوئیسی، مطالعهای انجام دادهاند و در آن ارتباط بین مصرف گوشت و طول عمر را در جمعیتهای مختلف بر اساس دادههای سازمان ملل مورد بررسی قرار دادهاند.
متوسط طول عمر نشاندهندهی نرخ مرگ و میر در یک جمعیت است. تخمینها نشان داده است که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از عدد متوسط طول عمر انسانها را عوامل ژنتیکی تعیین میکنند و بقیهی آن توسط عوامل محیطی تعیین میشود. طول عمر کودکان ۵ ساله نیز تحت تاثیر همین عوامل است، در صورتی که طول عمر نوزادان و کودکان کم سن و سال بیشتر تحت تاثیر عوامل محیطی مانند بهداشت و کنترل بیماریها است.
مدتهای طولانی است که اثر مصرف گوشت بر روی متوسط طول عمر انسانهای مورد شک و تردید تیمهای تحقیقاتی متعدد از سرتاسر دنیا است. طی ۵۰ سال گذشته اگرچه در مورد ارتباط بین مصرف گوشت و بروز بیماریها همیشه دادههای متناقضی وجود داشته است، ولی شرایط به سمتی پیش رفته است که مردم تهییج میشوند که گیاهخواری یا خام گیاهخواری پیشه کنند؛ زیرا این تصور وجود داشته است که غذاهای غیرگوشتی سالمتر هستند و مزایای بیشتری برای بدن انسان دارند.
گیاهخواری در کشورهای غربی رواج بیشتری داشته است و منجر به کاهش سلامت روانی و جسمی افراد جوامع مختلف شده است. تا کنون تحقیقات زیادی انجام شده که نشان داده است گیاهخواری باعث افزایش طول عمر میشود، ولی تا کنون تحقیق جامعی در این زمینه انجام نشده که بتواند تاثیر عوامل دیگر از جمله سبک زندگی را در طول عمر حذف کند و دقیقاً مشخص کند که گیاهخواری چه اثری بر روی طول عمر دارد.
مطالعهی جدیدی که دانشمندان انجام دادهاند با استفاده از دادههای جمعآوری شده توسط سازمان ملل انجام شده است و این نظریه را مورد ارزیابی قرار داده است که در جوامع با مصرف گوشت بیشتر طول عمر بالاتر است.
محققین در این مطالعه اثر مصرف گوشت بر روی سلامتی مردم در ۱۷۵ کشور دنیا را مورد بررسی قرار دادهاند. محققین دریافتهاند که دریافت انرژی از طریق مصرف کربوهیدارتها باعث افزایش طول عمر نمیشود، ولی بیشتر بودن مصرف گوشت رابطهی مستقیمی با افزایش طول عمر دارد.
دانشمندان اعتقاد دارند که انسانها طی دو میلیون سال فرگشت با مصرف گوشت سازگاری بیشتری پیدا کردهاند. گوشت حیوانات بزرگ و کوچک مواد مغذی مورد نیاز بدن انسانهای نخستین را تامین میکرده است و انسانهای مدرن نیز این خصوصیت را به ارث بردهاند.
این نتایج برای بسیاری از دانشمندان چیز جدیدی نیست، ولی باز هم لازم است برای جوامع گفته و تاکید شود تا سیاستگذاران این موضوع را در سلامت مردم جوامع در نظر بگیرند.
نتایج این مطالعه در مجلهی International Journal of General Medicine منتشر شده است.