عمده بسامدهای نور برای چشم ما نامرئی است. کمترین بسامد نوری که می‌بینیم قرمز و بیشترین بسامد، بنفش است. این چیزی است که به آن طیف مرئی می‌گوییم و ما به این دلیل آن را می‌بینیم که سلول‌های مخروطی چشم ما نور منعکس شده از اجسام را اینگونه تعبیر می‌کنند. ما سه نوع سلول مخروطی داریم که به طول موج‌های بلند، معمولی و کوتاه حساس هستند و تقریبا متناظر با رنگ‌های قرمز، سبز و آبی طیف مرئی‌اند. این‌ها رنگ‌های اصلی نور هستند، هر رنگ دیگری، از ترکیب این سه رنگ ساخته می‌شود و این ترکیب، اصلِ راهنمای رنگی کردن عکس‌های سیاه و سفید است.
تلسکوپ فضایی هابل از سال ۱۳۶۹ شمسی در مدار زمین در گردش بوده و دید ما را از عمق فضا گسترش داده‌است. نکته اینجاست که هر عکسی که هابل گرفته در ابتدا سیاه سفید بوده‌است. دلیلش این است که کارکرد اصلی هابل اندازه‌گیری روشنایی اجرام فضایی است و این در عکس سیاه سفید بهتر از هر جایی دیده می‌شود. رنگ‌ها بعدا به عکس اضافه می‌شوند. اما چگونه؟ و آیا رنگ‌های تصاویر عمق آسمان واقعی هستند؟
پاسخ این سوال‌ها و نحوه رنگی کردن عکس‌های نجومی عمق فضا را در این ویدیو مشاهده کنید.
برگرفته از avastarco
