شهاب سنگی که در سال ۲۰۱۴ در آسمان «پاپوآ گینه نو» دیده شد، در واقع یک شیء پرسرعت از یک سامانه ستاره‌ای دیگر بوده است. اسناد منتشر شده از سوی مرکز فرماندهی فضایی آمریکا (USSC) ثابت می‌کند که این سیارک در حقیقت یک شیء میان‌ستاره‌ای بوده که از بیرون منظومه شمسی آمده است.
در سال ۲۰۱۹ در مطالعه‌ای ادعا شد که این سیارک به خاطر سرعت بالا و مسیر حرکت خود به احتمال ۹۹ درصد از بیرون منظومه شمسی به ما رسیده، اما این مقاله به خاطر داده‌هایی که به‌صورت محرمانه در اختیار دولت آمریکا قرار داشت، هرگز به همتاداوری نرسید و تایید نشد. حالا دانشمندان مرکز فرماندهی فضایی آمریکا رسما یافته‌های محققان را تایید کرده‌اند.
«جان ای. شاو»، معاون فرمانده USSC در یادداشتی در توییتر اعلام کرد که مطالعه قبلی پیرامون این شهاب سنگ به اندازه کافی دقیق بوده که منشأ حرکت آن به عنوان یک جسم میان‌ستاره‌ای را تایید کند. با این حساب، سیارک سال ۲۰۱۴ به اولین شیء میان‌ستاره‌ای تبدیل می‌شود که تاکنون در منظومه شمسی شناسایی شده است. بر اساس یادداشت USSC، این شیء قدیمی‌تر از سیارک «اوموآموآ» محسوب می‌شود که در سال ۲۰۱۷ شناسایی شد و مجددا سریع‌تر از آن بود که از داخل منظومه شمسی آمده باشد.
این شیء میان‌ستاره‌ای چقدر سرعت داشت؟
این سیارک کوچک ۱.۵ متری که در تاریخ ۸ ژانویه ۲۰۱۴ (۱۸ دی ۱۳۹۲) به اتمسفر زمین رسید، با سرعتی بالغ بر ۲۱۰ هزار کیلومتر بر ساعت در درون فضا حرکت می‌کرد؛ سرعتی که بسیار بیشتر از میانگین سرعت حرکت سیارک‌های منظومه شمسی بود.
«امیر سراج»، اخترفیزیکدان نظری دانشگاه هاروارد و نویسنده اصلی مقاله سال ۲۰۱۹ می‌گوید همچنان می‌خواهد مقاله قبلی خود را احیا کند تا جامعه علمی تلاش‌های او و همکارانش را ادامه دهند. از آن‌جایی که این سیارک بر فراز اقیانوس آرام جنوبی شعله‌ور شد، این احتمال وجود دارد که تکه‌های این شیء در آب افتاده باشد.
اگرچه بازیابی تکه‌های این سیارک عملیاتی تقریبا ناممکن است، ولی سراج می‌گوید گفتگو با متخصصان را شروع کرده تا شرایط تشکیل تیمی برای کشف این تکه سنگ‌ها را بررسی کند. او ادامه می‌دهد: «احتمال به دست آوردن اولین تکه‌های یک جسم میان‌ستاره‌ای آن‌قدر هیجان‌انگیز است که باعث می‌شود این موضوع را به‌طور کامل بررسی کنیم و برای بازیابی این سیارک با همه متخصصان اکتشافات دریایی گفتگو انجام دهیم.»
