یافته های جدید پژوهشگران نشان می دهد علف های دریایی دارای مقادیر زیادی قند ساکارز بوده و نقش مهمی در ذخیره سازی کربن موجود در اکوسیستم ها دارند. این قابلیت جذب کربن در علف های دریایی به مراتب بیشتر از جنگل ها است.
پژوهشگران طی مطالعات جدید خود دریافتند مناطق دارای علف دریایی، زیستگاه های آبی بسیار مهمی هستند زیرا علاوه بر تامین سرپناه و غذا برای تنوع زیستی دریایی، ممکن است کربن ذخیره شده در بافت های خود را ۳۵ برابر نرخ جنگل های بارانی زمینی همان منطقه جذب کنند. علاوه بر این علف دریایی قادر است کربن را به شکل قندهای ساده و سایر ترکیبات از طریق ریشه خود دفع کند. با این حال، هنوز نقش میکروب های دریایی در مصرف و چرخه این منابع کربن به خوبی درک نشده است.
بررسی های انجام شده نشان می دهد ساکارز موجود در چمنزارهای علف دریایی در غلظت هایی تقریبا ۸۰ برابر بیشتر از میزانی که قبلا تصور می شد تجمع پیدا می کند. یافته های محققان نشان می دهد که علف دریایی می تواند نشان دهنده یک ذخیره جهانی بزرگ کربن آلی باشد.
برای بررسی دقیق تر این موضوع، دکتر مگی سوگین و همکارانش ساختار شیمیایی نمونه های آب را از درون رسوبات (که به عنوان آب های منفذی نیز شناخته می شوند) در زیر سه علفزار مختلف از علف‌های دریایی Posidonia oceanica در مدیترانه و سایر علف های دریایی در دریای کارائیب و دریای بالتیک تجزیه و تحلیل کردند.
به گزارش سیناپرس، طی این مطالعات، غلظت های غیرمنتظره بالای ساکارز در نزدیکی ریشه های علف دریایی یافت شد که در سطح جهانی، ۳۰ سانتی متر بالای رسوبات علف دریایی نشان دهنده عرضه ۰.۶۷-۱.۳۴ تراگرم ساکارز است.
تجزیه و تحلیل ژنوم میکروب های ساکن در رسوبات زیر مراتع علف دریایی نیز نشان داد که اگرچه ۸۰ درصد از ژنوم های میکروبی بازیابی شده حاوی ژن های تجزیه کننده ساکارز بودند، این ژن ها تنها در ۶۴ درصد از نمونه ژنوم های شناسایی شده، بیان شدند.به گزارش سیناپرس، دانشمندان پیش بینی می‌کنند که شرایط کم اکسیژن در ترکیب با حضور ترکیبات گیاهی به نام فنولیک که به طور قابل توجهی فعالیت میکروبی را مهار می کنند، می تواند دلیل این حجم از تجمع ساکارز را توضیح دهد.
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که تجمع ساکارز در زیر علف‌های دریایی می تواند نشان دهنده ذخایر ارزشمند کربن آلی باشد که احتمالاً در ارتباط با سایر گیاهان دریایی و آبزی نیز یافت می شود.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Ecology & Evolution، منتشر شده و در اختیار علاقه مندان قرار دارد.
