محیط‌های مختلف برای انتقال نور، ضریب شکست متفاوتی دارند. ضریب شکست یک محیط نشان می‌دهد که چگونه سرعت نور در خلاء با سرعت نور در محیط مذکور متفاوت است. سرعت نور در خلاء حدود ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه است و سرعت عبور نور در اجسام شفاف و برخی مواد کمتر از سرعت نور در خلأ است.
در واقع هرچه ضریب شکست محیط بالاتر باشد، نور کُندتر از آن عبور می‌کند. هنگامی که یک پرتو نور از مرز بین دو محیط عبور می‌کند، تا حدی شکسته یا انحنا پیدا می‌کند.
سرعت انتقال نور در یک محیط به برهمکنش بین فوتون‌ها و الکترون‌ها بستگی دارد. این یعنی همه چیز به الکترون‌های ماده و‌ رسانایی آنها مربوط می‌شود. روغن‌ و محلول نمک رسانای الکتریکی بسیار بدی هستند.
بر این اساس، اگر ضریب شکست از نقطه‌ای به نقطه دیگر متفاوت باشد، آنجا یک «محیط نوری ناهمگن» است که باعث انتشار غیرخطی نور می‌شود. اما اگر ضریب شکست آن در تمام نقاط یکسان باشد، به آنجا «محیط نوری همگن» گفته می‌شود.
 به نظرتون دیگه در چه مکان‌های نور انحنا پیدا میکنه؟