محققان آمریکایی دانشگاه فلوریدا در گینزویل برای اولین بار رابطه بین التهاب در بیماران کووید ۱۹ شدید و خطر مرگ پس از بهبودی ظاهری را بررسی کرده و به نتایج جالبی اشاره کرده اند.
کووید طولانی به اثرات مداوم بیماری کووید ۱۹ در بسیاری از قسمت‌ های بدن پس از بهبودی بیماران از دوره اولیه اطلاق می شود. شواهد نشان می دهند که کووید طولانی، می تواند برای برخی بیماران با خطرات بسیاری همراه باشد. 
محققان دانشگاه فلوریدا گینزویل قبلا در مطالعه ای نشان دادند که بیماران بستری در بیمارستان که ظاهراً از کووید ۱۹ شدید بهبود یافته‌ بودند، دو برابر بیشتر از افرادی که فقط علائم خفیف یا متوسط این بیماری را تجربه کرده ‌اند و در بیمارستان بستری نشدند، در معرض خطر مرگ طی یک سال بعد هستند.

اکنون، یک تیم تحقیقاتی، برای نخستین بار نشان می‌ دهد که التهاب سیستمیک شدید در طول بستری شدن در بیمارستان، یک عامل خطر برای مرگ در میان بیماران کووید ۱۹ که ظاهرا بهبود یافته ‌اند، است.
با این که التهاب، یک پاسخ طبیعی از طرف سیستم ایمنی بدن به منظور مبارزه با عفونت است، این پاسخ می تواند در برخی از بیماری ها، از جمله کووید-۱۹، بیش از حد بوده و باعث آسیب رسانی به بافت ها شود.
محققان دانشگاه فلوریدا گینزویل می گویند، کووید-۱۹ به عنوان عامل ایجاد التهاب، به ویژه در اولین دوره حاد شناخته شده است. ما برای اولین بار، در این مطالعه رابطه بین التهاب در طول بستری شدن در بیمارستان به دلیل کووید ۱۹ و مرگ و میر پس از بهبودی بیمار را بررسی کرده ایم. 

در اینجا ما نشان می ‌دهیم که هرچه التهاب در طول بستری اولیه در بیمارستان قوی ‌تر باشد، احتمال مرگ بیمار در عرض ۱۲ ماه پس از بهبودی ظاهری، بیشتر خواهد بود.
محققان برای نشان دادن شدت التهاب سیستمیک در طول بستری شدن در بیمارستان، از یک معیار رایج و معتبر، یعنی غلظت مولکول پروتئین واکنشی C (CRP) در خون، استفاده کردند که توسط کبد در پاسخ به سیگنال سلول های ایمنی فعال ترشح می شود.
آن ها با بررسی سوابق سلامت الکترونیکی ۱۲۰۷ بزرگسال که به دلیل ابتلا به کووید ۱۹ در سال ۲۰۲۰ یا ۲۰۲۱ بستری شدند و حداقل تا یک سال پس از ترخیص، تحت پیگیری قرار گرفته بودند، دریافتند که بیماران با بالاترین غلظت CRP اندازه ‌گیری شده در طول مدت اقامت در بیمارستان، نسبت به بیمارانی که کمترین غلظت CRP را داشتند، ۶۱ درصد بیشتر در خطر مرگ قرار داشتند. 
پژوهشگران اضافه کردند، بسیاری از بیماری های عفونی با افزایش التهاب همراه هستند و بیشتر مواقع التهاب در محل عفونت متمرکز است. با این حال کووید ۱۹ متفاوت است، زیرا در بسیاری از نقاط غیر از راه های هوایی، مثل  قلب، مغز و کلیه ها نیز التهاب ایجاد می کند که درجات بالای التهاب می تواند منجر به آسیب بافتی شود.

محققان نشان دادند که در صورت تجویز استروئیدهای ضدالتهابی به بیماران بستری در بیمارستان، خطر مرگ ناشی از دلایل مرتبط با التهاب شدید تا ۵۱ درصد کاهش می یابد.
این نتایج به این معنی است که شدت التهاب در طول بستری شدن در بیمارستان به دلیل کووید ۱۹ می ‌تواند مشکلات سلامتی جدی به دنبال آن، از جمله خطر مرگ، ناشی از کووید طولانی را پیش ‌بینی کند. 
آن ها همچنین نشان می دهند: توصیه های فعلی برای بهترین عملکرد نیازمند بررسی بیشتری است، تا شامل تجویز گسترده تر استروئیدهای خوراکی برای بیماران کووید-۱۹ پس از ترخیص شوند.
نتایج این مطالعه در Frontiers in Medicine منتشر شده اند.