در اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی، گرد و غبار و سنگ‌های در حال چرخش به دور خورشید به دلیل گرانش در سیاره‌ها گرد هم آمدند. اما ماحصل تمامی مواد یاد شده، سیارات جدید نبود. بلکه ناحیه‌ای میان مریخ و مشتری بود که «کمربند سیارک‌ها» را تشکیل داد.
میلیاردها سیارک ریز و درشت در این ناحیه قرار دارد که بعضی از آنها می‌تواند برای حیات در زمین خطرناک باشد. از آنجایی که برخی رویدادهای انقراض جمعی در گذشته به برخورد سیارکی مرتبط هستند، بشر سعی دارد سیارک‌های خطرناک را کشف و طبقهبندی کند، زیرا ممکن است روزی بر حیات در زمین نیز تاثیر بگذارند.
در این ویدئو مدار برخی سیارک‌های خطرناک را می‌بینیم. اگر این اجرام فضایی بیشتر از ۷.۵ میلیون کیلومتر به زمین نزدیک شوند(حدود ۲۰ برابر فاصله تا ماه) و قطر آنها بزرگ‌تر از ۱۴۰ متر باشد، ناسا آنها را به عنوان جرم بالقوه خطرناک طبقهبندی می‌کند.
طبق بررسی‌ها هیچ سیارکی در ۱۰۰ سال آینده با زمین برخورد نخواهند کرد. نکتۀ مهم این است که تمام سیارک‌های خطرناک کشف نشده‌اند و طی ۱۰۰ سال گذشته، کشف مدار بسیاری از آنها دشوار بوده است.
