هنگامی که فضانوردان به فضا می روند، ریزگرانش، تشعشعات شدید کیهانی و سرمای شدید می تواند تأثیرات منفی بر بدن و سلامت آنها بگذارد.
دانشمندان می خواهند جزئیات پیچیده ای را که در فضا برای انسان ها اتفاق می افتد را بهتر درک کرده و در تلاشند راه هایی برای مقابله با این اثرات بیابند.
در ادامه پیشرفت های اخیر دنیای سلامت و پزشکی در فضا آورده شده که نشان دهنده تاثیر محیط خارج از جو بر سلامتی و ساختار بدن است.
سازه سه بعدی بافت قلبی با طول عمر و عملکرد پایدار
مهندسی زیستی بافت های قلب انسان که بتواند مانند قلب واقعی عمل کند یک چالش است.به گزارش سیناپرس، اکنون، محققان سه نوع سلول کاردیومیوسیت ها، فیبروبلاستها و سلول های اندوتلیال را در یک هیدروژل ژلاتین آلژینات کشت داده اند و نتیجه نهایی آن را به صورت یک ساختار پنجره مانند چاپ کرده اند.
گفتنی است که این مدل بافت قلب ساختار و عملکرد سلولی خود را به مدت ۲۱ روز حفظ کرد. در ادامه، تیم پژوهشی بافت های چاپ شده زیستی خود را در ریزگرانش قرار می دهند تا پیشرفت بیماری قلبی را در فضا بررسی کنند.
داروهای فضایی برای بهداشت فضایی
تا به امروز، بیش از ۳۰۰ آزمایش پزشکی و مرتبط با سلامت در ایستگاه فضایی بین المللی انجام شده است. پژوهشگران اثرات شرایط شدید در فضا را روی بدن انسان و سلامتی آن، ثبات و فراهمی زیستی داروها و آینده تولید داروها را در آینده مورد بحث و بررسی قرار می دهند.
تشعشعات باعث تغییر گلبول های قرمز خون و اندام ها می شود
در این موضوع، محققان یک مطالعه جامع در مورد اینکه چگونه میزان بالای تابش اشعه گاما بر روی موش ها تأثیر می گذارد را انجام دادند. موش ها مدل هایی برای انسان در سفرهای طولانی مدت و در اعماق فضا هستند. به گزارش سیناپرس، فرآیند های متابولیک به طور قابل توجهی در بسیاری از اندام های موش های تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل تغییر یافت. تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسید که قرار گرفتن در معرض تابش پرتوهای شدید می تواند پیری را تسریع کرده و به طور بالقوه عمر انسان را کوتاه کند.
تاثیر نانوذرات بر سلول های عضلانی اسکلتی
در اینجا، نانوذرات اکسید سریم آنتی اکسیدان به عنوان روش درمانی برای جلوگیری از از دست دادن عضلات در طول سفرهای فضایی مورد آزمایش قرار گرفتند.
محققان بافت های عضلانی موش را در ایستگاه فضایی بین المللی و روی زمین کشت داده و برخی از بافت ها را در معرض نانو ذرات قرار دادند. نتایج تحقیقات نشان داد که هم ریزگرانش و هم تشعشع بر بیان ژن عضلانی حتی در حضور نانوذرات آنتی اکسیدان تأثیر زیادی می گذارند که نشان می دهد روش های دیگری برای محافظت از عضلات مورد نیاز است.
به گزارش سیناپرس، مطالعات انجام شده در فضا در بر گیرنده راه حل های تحقیقاتی متعدد در زمینه های مختلف پزشکی است تا با نظارت، اتصال و تجزیه و تحلیل دانش علمی به پیشرفت های پزشکی سرعت بخشد. شرح کامل پژوهش های فوق در مجله تخصصی ACS منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.
