نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که فوران آتش فشانی سال ۲۰۲۱ کوه نیراگونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو، بدون هیچ هشدار معنی داری رخ داد. محققان در تلاش هستند دلیل این موضوع را کشف کرده و از خطرات ناشی از آن پیشگیری کنند.
به طور معمول فوران های آتش فشانی دارای نشانه هایی هستند که با بررسی آن ها می توان دریافت در یک قله، احتمال بروز آتشفشان وجود دارد. در این میان برخی موارد مانند نمونه فوران آتش فشانی سال ۲۰۲۱ کوه نیراگونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو، همه افراد را غافلگیر کرد.
بررسی های جدید محققان نشان می دهد این پدیده ممکن است به دلیل پارگی در ساختمان آتشفشانی و ساختار مخروطی آن، ایجاد شده باشد. این یافته ها اهمیت نظارت بر آتشفشان ها را برجسته کرده و ممکن است سرنخ هایی از چگونگی پیش بینی فوران ها در غیاب سیگنال های اولیه معمول ارائه دهد.
کوه نیراگونگو یک آتشفشان با دریچه باز با یک دریاچه گدازه بزرگ است که در دهانه قله قرار دارد. فوران آن در ماه می ۲۰۲۱ تقریباً شش ساعت به طول انجامید و جریان های گدازه ای را ایجاد کرد که منجر به گزارش ناپدید یا کشته شدن حدود ۲۲۰ نفر و مجروح شدن ۷۵۰ نفر و همچنین آسیب به زیرساخت های مختلفی شد. به نظر می رسید که فوران این قله اتش فشانی بدون هیچ پیش زمینه ای رخ داده است که بتواند هشداری را ارائه دهد.
به طور معمول، فوران های آتشفشانی با صعود مواد مذاب به سطح و افزایش فشار ایجاد می شود، که سیگنال هایی را تولید می کند که قابل تشخیص است. دو فوران تاریخی کوه نیراگونگو، در سالهای ۱۹۷۷ و ۲۰۰۲، دارای پیش سازهایی بودند که فعالیت های لرزه ای و فعالیت های فورانی قبل از فورانهای اصلی گزارش شده بودند.
برای بررسی این موضوع، دلفین اسمیتارلو و همکارانش فوران ماه مه ۲۰۲۱ کوه نیراگونگو را تجزیه و تحلیل و پیشنهاد کردند که فوران فوق ممکن است توسط یک گسیختگی در لایه های زمین ایجاد شده باشد.
این مساله ممکن است به دلیل رسیدن تنش به استحکام کششی (حداکثر تنشی که یک لایه زمین قبل از گسیختگی می تواند تحمل کند) یا ضعیف شدن ساختار رخ داده باشد.
در این فرایند، از آنجایی که ماگما از قبل به سطح نزدیک بوده و فقط باید مسافت کوتاهی را قبل از فوران طی می کرد، زمان کمی برای تشخیص سیگنال های قبل از فوران ۴۰ دقیقه بعد باقی می ماند.
نویسندگان خاطرنشان میکنند که این یافته ها سوالاتی را در مورد مکانیسم های پشت فورانهای کوه نیراگونگو و احتمال رویداد های خطرناک تر به دلیل نزدیکی آن به مناطق پرجمعیت ایجاد می کند. به طور کلی، آنها استدلال می کنند که این موضوع مسائلی را که توسط آتشفشان های دریچه باز برای نظارت، تشخیص زودهنگام و مدیریت ریسک مطرح می شود، برجسته می کند.