در مکانیک کوانتومی رفتار ذرات با تابع موج توصیف میشود اما چالش از جایی شروع می‌گردد که بخواهیم جایگاه واقعی ذره را روی تابع موج مشخص کنیم. طبق این تابع، تا زمانی که ما اقدام به تعیین جایگاه ذره نکنیم، ذره می‌تواند روی یک موج احتمال در تعدادی بیشمار نقطه نوسان کند، اما به محض اندازه‌گیری، ذره فقط در یکی از نقاط مفروض خودنمایی می‌کند.
حال سوال این است: پس بقیه نقاطی که ذره می‌توانست در آن‌ها باشد چه شدند چرا ما فقط یکی از سرنوشت‌های ممکن برای ذره روی تابع موج را می‌بینیم؟!
یکی از تفسیرهای مطرح برای توجیه این رخداد، تفسیر چند جهانی یا جهان‌های موازی است که بیان می‌کند: اگر ما ذره را در یک نقطه مفروض از تابع موج به‌شکل بالفعل مشاهده کنیم، سایر حالت‌ها و سرنوشت‌های ممکن نیز در جهان‌هایی موازی با جهان ما به عینیت می‌رسند. یعنی مشاهده‌گرانی چون ما بقیه حالت‌ها را در آن جهان‌ها خواهند دید.(اگر شما سر یک دوراهی به راست بپیچید، یک کپی از شما در جهانی موازی به سمت چپ خواهد رفت).
در این ویدیوی تماشایی فیزیکدانان برجسته این تعبیر از نظریه کوانتوم را نقد و بررسی میکنند.
