یک کارشناس هوانوردی پیش‌بینی کرده که مسافران طی دو سال آینده ممکن است برای سفرهای کوتاه‌مدت از هواپیماهای برقی استفاده کنند.
شرکت هواپیمایی استرالیایی رکس اعلام کرد که قصد دارد این فناوری نوظهور را تا سال ۲۰۲۴ در مسیرهای منتخب محلی آزمایش کند، اگرچه [همین حالا هم] تعدادی خدمات‌دهنده در سراسر استرالیا این کار را انجام می‌دهند.
کیت تونکین، مدیر پروژه‌های هوانوردی رکس، روز چهارشنبه به [خبرگزاری] «ای بی سی» (ABC) استرالیا گفت: «[این] فناوری کار می‌کند و جواب می‌دهد. [موفقیت آن] در پرواز آزمایشی به ما ثابت شده است و می‌توانیم در عرض دو سال کارهای بسیار بیشتری را [در این زمینه] انجام دهیم.»
«در استرالیا شرکت‌هایی وجود دارند که واقعا به صورت جدی [پیگیر مسئله] سامانه‌های شارژ باتری و اجزاء زیرساخت این فناوری‌اند.»
آقای تونکین به اولویت زیست‌محیطی برای جایگزین‌های [احتمالی] هواپیماهای با سوخت فسیلی اشاره کرد و افزود: «در مقیاس جهانی، تلاش‌هایی در حال انجام است تا میزان انتشار کربن در تمام عملیات‌های هوایی کاهش یابد. [آلودگی‌های ناشی از این هواپیماها چیزی در] حدود ۲ درصد از [کل] آلودگی کربنی جهان را تشکیل می‌دهد.»
با این حال، او اذعان کرد که تصور عمومی در مورد ایمنی هواپیماهای الکتریکی، مانعی بر سر راه خطوط هوایی است که باید بر آن غلبه کنند.
آقای تونکین می‌گوید: «قطعا چشم‌اندازی در خصوص مشارکت سهامداران و گروه‌های ذینفع برای انجام این کار وجود دارد.»
«من فکر می‌کنم [موضوعی که در اینجا وجود دارد] فقط آموزش مردم در مورد مزایای سامانه جدید است… بعد از شروع کار، دیگر مشکلی نخواهیم داشت.»
«رکس ایرلاینز» قصد دارد ناوگان فعلی خطوط هوایی را با موتورهای الکتریکی با سوخت هیدروژنی تعویض یا بازسازی کند.
در عین حال آقای تونکین گفت که در حالت ایده‌آل، یک هواپیمای نو به صورت ویژه طراحی خواهد شد و بر اساس سیستم پیشرانه جدید ساخته می‌شود.
پیتر هاربیسون، مدیر بازنشسته «مرکز هوانوردی سی‌ای پی‌ای» (CAPA) استرالیا، گفت که نگرانی و دغدغه بزرگ [ما] وزن باتری است.
او می‌گوید: «اگر بخواهیم [سوختی برابر با سوخت مورد نیاز] هواپیمای «اِی ۳۸۰» (A380) را برای یک پرواز طولانی‌مدت تامین کنیم، به یک باتری با وزن حدود ۵۰۰ تن نیاز داریم که در حال حاضر سنگین‌تر از وزن خود هواپیما است.
اما در بخش‌های کوچکتر و کوتاه‌تر، به زودی… طی دو تا پنج سال آینده، می‌توان هواپیماهایی در اختیار داشت که بتوانند در مسافت‌های کوتاه با نیروی الکتریکی کار کنند.»
این فناوری همچنین به سایر خطوط هوایی اجازه می‌دهد که پروازهای خود را با استفاده از هواپیماهای کوچکتر انجام دهند و تا حد شش مسافر حمل کنند.
او افزود که مقررات ایمنی سخت‌گیرانه در هوانوردی، موجب کاهش ترس مسافران در استفاده از فناوری الکتریکی بر فراز آسمان می‌شود.
آقای هاربیسون می‌گوید: «شما می‌توانید از این موضوع کاملا مطمئن باشید که هر [هواپیما یا تجهیزات دیگری] که برای پرواز مردم از آن استفاده می‌شود، پرواز نخواهد کرد مگر اینکه تماما و به‌شدت بررسی [و کنترل] شده باشد.»
«و [البته باید بگویم که] ما در این دنیا تنها نیستیم. در حال حاضر شرکت‌های بسیار زیادی وجود دارند – برخی از آن‌ها شرکت‌های بسیار بسیار بزرگی‌اند که روی این موضوع کار می‌کنند، زیرا آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که آینده [صنعت هوایی جهان در این] است.»
«من تردیدی ندارم که تا پایان این دهه با یک هواپیمای الکتریکی پرواز خواهم کرد.»
