بزرگترین مانع برای پذیرش انبوه وسایل نقلیه الکتریکی قیمت بالای آن‌هاست و گران‌ترین بخش یک خودرو الکتریکی، باتری آن است که حدود یک سوم هزینه کلی را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل خودروسازان در چین، پیشرو در تولید خودروهای برقی، به باتری‌های لیتیوم فسفات آهن یا LFP روی آورده‌اند که ارزان‌تر از سایر بسته‌های پرکاربرد هستند.
در حال حاضر، تولیدکنندگان آمریکایی از جمله فورد و تسلا در تلاش برای رسیدن به آن هستند. سرعت پذیرش LFPها به تصمیم‌گیری در مورد اینکه چقدر جهان از خودروهای گازسوز به سمت خودروهای برقی تغییر می‌کند و اینکه چه کسی بر صنعت خودروی جهانی در این دوره جدید تسلط دارد کمک خواهد کرد.
جزء کلیدی در باتری‌های لیتیوم یونی که برق خودروهای الکتریکی را تامین می‌کند، کاتد است که تعیین می‌کند چقدر انرژی می‌توانند نگه دارند و با چه سرعتی می‌توانند شارژ شوند. اکثر کاتدهای باتری لیتیوم یون از نیکل وکبالت ساخته شده‌اند.
محققان مستقر در ایالات‌متحده LFP را به عنوان یک فناوری کاتدی قابل دوام در اواخر دهه ۱۹۹۰ شناسایی کردند. شرکت‌های چینی در اواسط دهه ۲۰۰۰ شروع به تجاری سازی آن کردند تا صنعت نوظهور این کشور را تقویت کنند و سازندگان غربی خودروهای برقی نیز شروع به پذیرش آن کرده‌اند.
تسلا در کارخانه خود در شانگهای از LFPها استفاده می‌کند. فورد از آنها در خودروی اسپرت موستانگ Mach-E خود در سال جاری و در پیکاپ لایتنینگ F-۱۵۰ خود از سال ۲۰۲۴ استفاده خواهد کرد. مرسدس بنز، فولکس واگن و ریویان خودرو نیز متعهد شده‌اند که از LFP استفاده کنند.
بیش از نیمی از خودروهای الکتریکی ساخته شده در سال گذشته در چین فروخته شد. بر اساس گزارش بلومبرگ، شرکت‌های چینی بیش از ۵۰ درصد از بازار باتری خودروهای برقی را در اختیار دارند و ۹۰ درصد از تقاضا برای برخی مواد باتری را برآورده می‌کنند.
هزینه‌های ساخت خودروهای برقی سطح بالا با هزینه‌های خودروهای موتور احتراقی مشابه کاهش یافته است اما هنوز هم تولید خودروهای برقی متوسط بازار نسبت به نمونه‌های سنتی خود گران‌تر است. علاوه بر این، قیمت باتری پس از چندین سال کاهش شروع به افزایش کرده است و لحظه انتظار برابری قیمت کلی را دو سال تا سال ۲۰۲۶ به عقب می‌اندازد. این یک مشکل خاص برای خودروسازان آمریکایی و اروپایی است که از رقبای چینی خود در تبدیل خودروهای برقی به یک محصول انبوه عقب مانده‌اند.
مدیران خودروهای غربی در حال حاضر نسبت به تسلط چین در خودروهای برقی محتاط هستند و می‌خواهند زنجیره تامین خود را از جنگ‌های تجاری احتمالی و سایر اختلالات محافظت کنند. با این حال، چرخش به LFP ها مستلزم همکاری با چین است. LFPهای تسلا توسط فناوری معاصر آمپرکس چین تامین می‌شود. فورد LFPها را در یک کارخانه جدید در میشیگان با استفاده از فناوری دارای مجوز از شرکت چینی تولید خواهد کرد.
مواردی وجود دارد که در آنها LFP نمی‌تواند جایگزین باتری‌های نیکل-کبالت-منگنز و نیکل-کبالت-آلومینیوم شود که به دلیل چگالی انرژی بالاتر برای خودروهای برقی گران قیمت‌تر و دوربردتر جذاب هستند.
طبق گزارش بلومبرگ، حامیان فناوری دیگری، باتری‌های یون سدیم هستند. در حال حاضر، باتری‌های یون سدیم گران‌تر هستند زیرا در حجم کمتری تولید می‌شوند و مواد مورد نیاز برای ساخت آنها در دسترس نیست. محققان انتظار دارد که صرفه‌جویی در مواد و بهبود چگالی انرژی می‌تواند در نهایت هزینه این سلول‌ها را به نصف LFPهای امروزی کاهش دهد.
