۲۰ سال پیش و زمانی که فولکسواگن خودروی مفهومی W12 Nardo را در نمایشگاه بینالمللی خودرو توکیو سال ۱۹۹۷ معرفی کرد، مورد توجه بسیاری قرار گرفت. زیبایی این هاچبک موتور وسط، با هاچبکهای معمولی فولکسواگن، فاصله زیادی داشت. پیشرانه ۵.۶ لیتری W12 با ترکیب یک جفت موتور ۲.۸ لیتری با یک میللنگ مشترک، ایجاد میشد. این طراحی انقلابی آن زمان، هنوز هم در بنتلی کاننتیننتال GT استفاده میشود و الگوی کلی موتور مورد استفاده در بوگاتی ویرون و شیرون را همین موتور ۲۰ سال پیش، تعیین میکند.
در طول سالها W12 Nardo دستخوش تغییرات زیادی شده است. حتی یک رودستر هم از یک W12 اما با حجم بالاتر ۶ لیتری اسفاده میکند. این موتور دارای قدرت ۵۹۱ اسببخار قدرت است که با دیفرانسیل عقب و وزن کمتر، این امکان را دارد که در زمان ۳.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.
در سال ۲۰۰۱ فولکسواگن اعلام کرده بود که تلاش خواهد کرد تا رکورد سرعت ۲۴ ساعته را در رینگ ناردو در ایتالیا ثبت کند. در اکتبر همان سال، W12 4402 توانست با سرعت متوسط ۲۹۵ کیلومتر بر ساعت، مسیر را طی کند که رکورد قبلی جهانی را شکست. با توجه بهاینکه این اولین آزمایش واقعی موتور W12 فولکسواگن بود، یک دستاورد قابل توجه بهحساب میآمد. با وجود این شاهکار باورنکردنی، فولکسواگن میدانست که این خودرو پتانسیل بیشتری هم دارد. بههمیندلیل کمتر از چهار ماه بعد، W12 به بانک سرعت ایتالیا بازگشت.
این خودروی شیک، نهتنها توانست رکورد قبلی خود مجددا به ثبت برساند، بلکه توانست همزمان هفت رکورد جهانی و ۱۲ رکورد کلاس بینالمللی را بهنام خود ثبت کند. بهطرز شگفتانگیزی، این رکوردها تا به امروز هم پابرجا هستند.
متاسفانه W12 هرگز به تولید نرسید. در آنزمان فولکسواگن بهعنوان یک برند برای عرضه یک ابرخودرو شناخته شده نبود. این سوپراسپرت، برای خریدارانی که هم خواهان عملکرد بالا بودند و هم خواهان یک برند کاملا شناخته شده بودند چندان محبوب نبود.
علاقهمندان بیامدبلیو و مرسدسبنز حاضر نبودند مبالغ زیادی را برای خودرویی با نشان فولکسواگن هزینه کنند. فروش خودروهایی چون بنز و بیامدبلیو و حتی بنتلی، در برابر فولکسواگن تابت کرد یک نشان معتبر در بخش خودروهای لوکس، از اهمیت زیادی برخوردار است.