رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران گفت: پس از ۲۲ ساعت ماراتن فشرده کار بررسی اولیه برنامه و بودجه ۲۲ منطقه پایان پذیرفت و از ویژگی‌های بودجه‌ای می‌توان به محرومیت زدایی و ارتقای کیفیت زندگی در محلات کم برخوردار اشاره کرد.
میثم مظفر در پایان ۱۲ ساعت جلسه فشرده بررسی بودجه نیمه دوم مناطق شهر تهران در روز چهارشنبه گفت: تعیین و تصویب بودجه ۱۴۰۱ شهرداری تهران و حدود ۱۵۰ حوزه ستادی، سازمان و شرکت‌های تابعه به تفکیک هر یک و با بررسی انطباق برنامه پیشنهادی آنها با سیاست‌های مصوب، مهمترین کار شورای اسلامی شهر تهران پس از انتخاب شهردار است. اما در میان این سازمان‌ها و بخش های متعدد ستادی و صف، به نظر بنده مهمترین آنها مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران هستند که در خط مقدم جبهه کاری و عملیاتی هستند و به نوعی کیفیت زیست‌پذیری شهری و ارتقای زیست بوم زندگی در محلات و مناطق را عهده‌دار هستند.
مظفر ادامه داد: البته در منظومه فکری بنده، کیفیت زندگی مقدمه‌ای برای رشد انسانها به سمت تکامل و باورشدن استعدادهاست. به گونه‌ای برنامه را شبیه‌سازی مدل مازلو برای برآورده کردن نیازهای اولیه، احساس مسئولیت و حرکت جمعی، رشد و شکوفایی فردی و جمعی توامان، تحقق پیشرفت و توسعه علم، توسعه ظرفیت‌های وجودی انسانها و نائل شدن به سطوح ارتقایی بالاتر تا نقطه کمال و تقرب بسوی خالق هستی می‌دانم.
رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران افزود: به هرحال از مباحث اینچنینی که بگذریم، باید عرض کنم که اکنون پس از ۲۲ ساعت ماراتن فشرده، کار بررسی اولیه برنامه و بودجه ۲۲ منطقه پایان پذیرفت و از خروجی کار احساس خیلی خوبی دارم.
وی تأکید کرد: تمرکززدایی از واحدهای ستادی و تفویض اختیارات و قدرت عمل به شهرداری مناطق به عنوان صف خدمت به مردم، توجه به مسائل مختلف و متفاوت هر منطقه و نیازهای هر محله تا حدی که مقدور بود و پرهیز از کپی‌پیست‌کاری در بودجه‌ریزی، توجه مرکزی و ویژه و تمام عیار به عدالت و محرومیت‌زدایی و ارتقای کیفیت زندگی در محلات کم‌برخوردار، تعریف پروژه‌ها براساس مطالبات و ترجیحات شهروندان و کنشگران فعال شهری مستخرج از طرح رصد، توجه به پروژه‌های کوچک مقیاس محلی و در عین حال تکمیل پروژه‌های بزرگ مقیاس نیمه‌کاره که بعضا بیش از یک دهه رها شده به ویژه در مناطق ۱۸، ۱۹، ۲۱ و ۱۵ ، توجه به ظرفیت‌های مردمی و بخش خصوصی، افزایش سهم تملک دارایی‌های سرمایه‌ای و زیرساختی به نسبت هزینه‌های جاری و نگهداشت شهر، از رویکردهای مهم ما در بررسی و تعیین برنامه و بودجه مناطق بود.
مظفر در ادامه با اشاره به محدودیت منابع، به عنوان عامل بازدارنده‌ای در تحقق آرزوها و تأمین همه نیازهای مناطق و محلات افزود: برخی مناطق مانند ۱۸ و ۱۹ واقعا چند دهه از وضعیت تحول و پیشرفت کالبدی و زیست شهری در تهران عقب هستند و کار طولانی در مسیر تحقق عدالت پیشِ رو داریم.
