آویز دریم کچر مدل EHD001

در فرهنگ سرخپوستان اوجیبوایی (از نخستین اقوام ساکن در آمریکا) نام وسیله‌ای دست‌ساز است که از حلقه‌ای ساخته‌شده از شاخهٔ درخت بید تشکیل شده که توری به شکل تارعنکبوت را درون آن می‌بافند. سپس آن را با اشیای شخصی و مقدسی همچون پر و مهره تزئین کرده و در داخل تیپی در محل خواب شخص یا بالای گهوارهٔ کودک آویزانش می‌کنند.
دریم کچرها از مهمترین سمبل‌های مردمان سرزمین‌های آمریکای جنوبی هستند. پیش از آنکه دریم کچرها راه خود را به دنیای مد و زیورآلات باز کنند، با اهداف بسیار متفاوتی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. داستان‌های بسیار زیادی در مورد دریم کچرها و تاریخچهٔ آن‌ها وجود دارد. بسیاری معتقد هستند که آویزان کردن دریم کچرها از دیوار یک اتاق سبب می‌شود تا اعضای آن اتاق بتوانند به خوبی و آرامی به خواب روند. به همین سبب است که بسیاری از مردمان کشورهای آمریکای جنوبی با آویزان کردن دریم کچرها از دیوار اتاق‌های خود سعی به درمان کابوس یا اختلالات موجود در خواب داشته‌اند. بر طبق افسانه‌های قدیمی، مردمان آمریکای جنوبی معتقد هستند که رویاهای قدیمی و کابوس‌ها توسط آویزهای موجود در انتهای دریم کچرها از ذهن فردی که خواب است جذب شده و در تارهای این آویزها به دام می‌افتد، سپس اولین اشعه‌های نور خورشید در روز می‌تواند آن‌ها را نابود کند. عده ای از متخصصان معتقد هستند که این تأثیر مثبت دریم کچرها ناشی از تاثیررنگ‌های شادی است که در ساخت آن‌ها به کار رفته شده‌است. دایرهٔ اصلی در واقع نشان دهندهٔ چرخهٔ زندگی است و برای بسیاری از مردمان آمریکای جنوبی این دایره سمبلی از خورشید، به عنوان عنصر زندگی بخش، زمین به عنوان منبع تغذیه و ماه به عنوان چراغی برای روشن کردن راه روح پس از مرگ جسم است. شبکه ای از تارها و نخ‌ها در میانهٔ این دایره همچنین نشان دهندهٔ شبکهٔ زندگی است. در نهایت اشیایی که از انتهای یک دریم کچر آویزان می‌شوند، به باور بسیاری، نشان دهندهٔ تمام ویژگی‌ها و صفاتی است که والدین دوست دارند در کودکان خود ایجاد کنند و ببینند. به‌طور سنتی، پرهای یک عقاب را از انتهای این حلقه‌ها آویزان می‌کنند تا صفاتی مانند شجاعت در نوزادان پسر ایجاد شود. به همین ترتیب پر جغد نیز برای ایجاد صفاتی مانند دانایی در بالای گهوارهٔ نوزادان دختر آویزان می‌شد.