دوربین دیجیتال پاناسونیک لومیکس دی ام سی – اف تی 4 (تی اس 4)

همانطور که گفتیم، FT4 خیلی شبیه به FT3 ساخته شده و حتی در ظاهر و ابعاد نیز تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. به جز اینکه FT4 اکنون مجهز به ارتفاع سنج، قطب نما و فشار سنج شده است. در حقیقت شاید بتوان گفت که FT4 مناسبت بیشتری برای کوهنوردان داشته باشد. به دلیل این شباهت، بسیاری از توضیحاتی که درباره‌ی FT3 داده بودیم در مورد این دوربین هم صادق است. چند سالیست که بازار دوربین های دیجیتال کامپکت؛ تنوع بسیار زیادی را به خود دیده است. دوربین هایی با اشکال، ابعاد و توانایی های مختلف که همگی برای یک هدف، و آن هم عکاسی هرچه آسان تر و سریع تر ساخته شده اند. اما در این میان، دوربین های کامپکتی نیز وجود دارند که با هدف سالم ماندن و عکاسی کردن در شرایط سخت ساخته شده اند. شرایط سختی که معمولا ماجراجویان و ورزشکاران در آن‌ها قرار می‌گیرند و البته نیاز به ثبت لحظات پر مخاطره‌ی خود را نیز دارند. FT4، نسل چهارم از دوربین های کامپکت مقاوم شرکت پاناسونیک می‌باشد که پس از دوربین های FT1، FT2 و FT3 به بازار آمده است. در حالی که دو سال پیش دوربین FT1 معرفی شد، رزولوشن سنسور همان ۱۲.۱ مگاپیکسل باقی مانده، بدین معنی که طراحان تمرکز بیشتری را فقط بر روی ویژگی مقاومت آن گذاشته اند. در حالی که FT1 توانایی تحمل فشار آب، فقط تا عمق ۳ متری را داشت، FT4 می‌تواند فشار آب تا عمق ۱۲ متری را تحمل آورد، تا حتی اگر یک غواص و یا علاقه مند به عکاسی زیر آب هستید، بدون هیچ مشکلی بتوانید صحنه های بسیار زیبای بستر نزدیک به ساحل یک خلیج را عکاسی کنید. بعلاوه، FT4 اگر از ارتفاع ۲ متری، یعنی به احتمال زیاد ارتفاعی بیشتر از قد شما سقوط کند و به زمین سخت بخورد هم هیچ آسیبی نمی‌بیند. این عدد برای FT1 حدود ۱.۵ متر بود. در حالی که باتری بسیاری از دوربین ها، در دماهای زیر صفر دیگر رمقی برای شارژدهی ندارد، باتری FT4 به راحتی تا دمای منفی ۱۰ درجه‌ی سانتیگراد پشتیبانی و شارژدهی می‌کند. در ضمن این دوربین ضد نفوذ ذرات ریز مثل گرد و خاک هم می‌باشد. البته مطمئنا رقبایی نیز برای FT4 در بازار وجود دارند که از سرسخت ترین آن‌ها می‌توان به دوربین های سری Tough کمپانی المپوس و البته مدل iHS TG-820 آن‌ها اشاره کرد که حتی تحمل وارد آمدن فشار ۱۰۰ کیلوگرمی را هم دارد. اما یک ویژگی بسیار خوب که بین آن‌ها مشترک می‌باشد، گیرنده‌ی داخلی GPS است.GPS داخلی ویژگی بسیار خوبی است که بر روی FT4 وجود دارد. با استفاده از GPS در هنگامی که در حال عکاسی هستید، می‌توانید نام منطقه یا محلی را که در آن قرار دارید را، به همراه عرض و طول جغرافیایی در هنگام عکاسی در قسمت زیرین تصویر نمایشگر ببینید. شاید استفاده‌ی روزمره‌ی آن چندان معنی دار نباشد، ولی به هر صورت برای افرادی که مثلا به کوهنوردی می‌روند و قصد دارند مختصات دقیق خود یا مکان با نام خود را بدانند حتما مناسب است. در ضمن وقتی عکس می‌گیرید، اطلاعات دقیق جغرافیایی محل به همراه عکسی شما به صورت یک فایل Extif ثبت می‌شود که باز هم به نوبه‌ی خود کاملا می‌تواند کاربردی باشد. همانند تقریبا همه‌ی دوربین های مقاوم، لنز FT4 از نوع پریسکوپی می‌باشد. بدین صورت که لنز در قسمت بالا و سمت راست قرار گرفته و عمل زوم کاملا داخلی صورت می‌گیرد. سنسور نیز دقیقا در قسمت پشت لنز نیز و در پایین قرار گرفته است. لنز این دوربین یک لنز معادل ۲۸-۱۲۸ میلی متر با توانایی زوم ۴.۶ برابر می‌باشد. توانایی زوم آن کاملا معمولی است و حال واید ۲۸ میلی متر هم نه خیلی خوب است و نه خیلی بد. مثل این است که یک لنز ۱۸ میلی متر را بر روی یک دوربین DSLR غیر فول فریم گذاشته باشید. همانند مدل های پیشین، FT4 هم ظاهری کاملا نا ظریف دارد که در کف دست کاملا محکم احساس می‌شود. ظاهر آن با آن پیچ های کاملا واضح در گوشه‌ها کاملا صنعتی می‌باشد و پنل جلویی و پشتی از فلز برس شده ساخته شده است. بدون باتری و کارت حافظه نیز حدود ۱۹۷ گرم وزن دارد که کاملا چگال است و بر احساس استحکامی که به شما می‌دهد می‌افزاید. البته به نظر می‌آید که اگر آن را محکم به جایی بکوبید و یا در استفاده های نا ملایم ورزشی حتما جای ضربات وارده بر روی آن بماند، ولی هیچ گاه خراب نمی‌شود. در ضمن در ساخت این دوربین از لاستیک، شیشه‌ی مقاوم و صمغ کربن هم استفاده شده است. در لبه‌ی سمت چپ دوربین قفل بزرگی قرار دارد که برای درب این قسمت است. درب را که باز کنید به قسمت باتری و کارت حافظه دسترسی می‌یابید. این قفل به شما اطمینان می‌دهد که در صورت ورود ضربه درب باتری هیچ گاه باز نمی‌شود. متاسفانه لنز فاقد کاور فلزی می‌باشد که بر روی بعضی دوربین های دیگر دیده بودیم. در عوض لنز دوربین همواره در معرض قرار دارد. هرچند که از جنس شیشه‌ی مقاوم ساخته شده، ولی اگر حواستان نباشد می‌تواند اثر انگشت را به خود جذب کند. پس بهتر است در این مورد حواستان جمع باشد. همچنین می‌توان گفت که کار کردن با این دوربین، در حالی که دستکش به دست دارید نسبتا مشکل است. در این میان فقط دکمه‌ی شاتر را می‌توان استثناء دانست چرا که کاملا بزرگ ساخته شده است. در مدل های پیشین هم به این مسئله اعتراض داشتیم ولی ظاهرا که پاناسونیک اقدامی برای حل آن نکرده است. دست کم می‌توانست از ویژگی Tap Control دوربین های المپوس بهره ببرد تا با زدن ضربه به دوربین می‌توانستیم بعضی عملکردهای آن را کنترل کنیم. توانایی عکاسی را که کنار بگذاریم، این دوربین قابلیت فیلم برداری 1920X1080p Full HD در فرمت AVHCD و Motion JPEG را نیز دارد. فرمت نخست برای تماشا بر روی سینمای خانگی مناسب است و فرمت دوم فرمت مناسب تری برای استفاده بر روی رایانه می‌باشد. این دوربین از میکروفون کاهش نویز محیط نیز بهره می‌برد. از دیگر ویژگی‌ها نیز می‌توان به توانایی فوکوس ماکرو از فاصله‌ی ۵ سانتی متر، نمایشگر ۲.۷ اینچی با رزولوشن ۲۳۰,۰۰۰ پیکسل و گستره‌ی حساسیت سنسور یا ایزو از ۱۰۰ تا ۶۴۰۰ اشاره کرد. این دوربین شوتینگ مودهای مختلفی دارد که از طریق منوها قابل دسترسی هستند. ولی به هر صورت از آن جایی که یک دوربین Point to Shoot می‌باشد، مجهز به مود عکاسی intelligent Auto نیز می‌باشد. احتمالا این مود عکاسی است که بیشتر علاقه دارید دوربین را بر روی آن بگذارید و عکاسی کنید. وقتی دوربین بر روی این مود است، کافی است که آن را به سوی سوژه نشانه بروید و دکمه‌ی شاتر را بفشارید تا تنظیمات بر روی بهترین حالت قرار گیرند و با کیفیت ترین عکس گرفته شود. علاوه بر آن مود Program هم وجود دارد که بیشترین اختیار در تنظیمات نوردهی را در این دوربین به شما می‌دهد. همچنین اگر بر روی مود عکاسی 3D بروید می‌توانید عکس های سه بعدی تهیه کنید. عکس های سه بعدی را سپس می‌توانید بر روی سینمای خانگی سه بعدی خود مشاهده نمایید. به محض فشردن دکمه‌ی پاور در قسمت بالای دوربین، دوربین در عرض یک ثانیه روشن و آماده‌ی عکاسی می‌شود. سپس وقتی دکمه‌ی شاتر را بفشارید به سرعت فوکوس خودکار انجام و عکس گرفته می‌شود. هر عکس JPEG برای ذخیره شدن بر روی کارت حافظه به ۲ تا ۳ ثانیه زمان احتیاج دارد. طبق ادعایی که خود پاناسونیک کرده، سرعت فوکوس خودکار این دوربین حدود ۲۸ درصد بیشتر از مدل پیشین می‌باشد. در مورد نمایشگر هم بگوییم که دقیقا همان نمایشگری است که بر روی FT1 هم دیده بودیم و نه سایز و نه کیفیت آن ارتقائی نداشته. این دوربین مجهز به پورت HDMI برای اتصال به HDTV هم می‌باشد. شارژدهی باتری لیتیومی شارژی این دوربین با GPS روشن حدود ۳۱۰ عکس می‌باشد که از ۳۴۰ عکس دوربین FT1 کمتر است. مطمئنا GPS در مصرف باتری نقش زیادی را ایفا کرده است. از آن جایی که از نظر مشخصات سنسور تصویر، لنز و حتی پردازشگر تصویر بین FT4 و FT3 شباهت کامل وجود دارد، بنابراین دقیقا همان توضیحاتی که درباره‌ی تصاویر FT3 داده بودیم را درباره‌ی FT4 هم می‌گوییم. از نظر کیفیت عکس های گرفته شده باید گفت که، عکس هایی که با FT4 گرفتیم کاملا شارپ هستند و در بیشتر مناطق جزئیات خیلی خوب نمایش داده می‌شود. نورسنجی هم خیلی خوب صورت می‌گیرد. رنگ‌ها نیز کاملا طبیعی هستند هرچند که مقداری به سمت رنگ های گرم می‌روند. از نظر عملکرد در حساسیت های مختلف هم باید گفت که، نویز تنها از ایزو ۸۰۰ می‌تواند مقداری مشکل ساز باشد. از ایزو ۱۶۰۰ نیز جزئیات شروع به ناپدید شدن می‌کنند که این به دلیل کار کردن سیستم کاهش نویز است. بنابراین از کیفیت عکس های FT4 بسیار راضی هستیم.به هر صورت همانطور که گفتیم، FT4 دوربینی است مناسب ماجراجویان، ورزشکاران یا همه‌ی کاربرانی که در شرایط مخاطره آمیزی برای وسایل الکترونیکی قصد عکاسی دارند. با FT4 دیگر در کوهستان، جنگل و یا کنار دریا، نگران خیس شدن، زمین خوردن و یا یخ زدگی دوربین خود نخواهید بود. همچنان که با آن به راحتی می‌توانید به عکاسی زیر آب نیز بپردازید. به دلیل تفاوت هایی نیز که با FT3 دارد به نظر می‌رسد که بیشتر مناسب کوهنوردان شده باشد. از رقبای اصلی این دوربین می‌توان به Canon Powershot D20، Casio EX-G1، Fujifilm Finepix XP150، Olympus Mju Tough 8010، Olympus Mju Tough 8000، Pentax Optio W90 و Sony Cybershot DSC-TX5 اشاره کرد.