«سمند» به‌عنوان اولین خودروی ملی کشورمان در سال ۱۳۸۱ توسط شرکت ایران‌خودرو و با برند ملی، روی خط تولید رفت. واژه‌ی سمند به معنای اسب سفید است. سمند روی پلتفرم پژو ۴۰۵ و با قوای فنی و شاسی مشترک با آن ساخته و پرداخته شده است. در طراحی سمند از همکاری شرکت‌های آلمانی و انگلیسی نیز کمک گرفته شده است. اگرچه سمند در ابتدای تولید منتقدانی داشت که با طراح آن مخالف بودند، از دید فنی و علمی بدنه‌ی آن یکی از خوش تراش‌ترین و اصولی‌ترین خودروهای تولید داخل است که علاوه‌بر رعایت سادگی و تناسبات طراحی، دلنشین و زیباست. این خودرو به کشورهای روسیه، چین، ترکیه، آذربایجان و چند کشور عربی و مناطقی در آفریقا و آمریکای مرکزی شامل بولیوی و ونزوئلا و عراق صادر شده است.
بعد از تولید نمونه‌ی اولیه‌ی سمند در سال ۱۳۸۱ به‌تدریج اعمال تغییرات روی این محصول آغاز شد و محصولات دیگری نظیر سورن، سمند LX ، سریر و… نیز از طریق آن شناخته شدند که در بیشتر این مدل‌ها پایه و اساس همان سمند بود که تغییراتی روی آن صورت گرفته بود. از‌جمله این تغییرات می‌توان به تغییر در چراغ ها، تجهیزات رفاهی و ایمنی، پیشرانه و داشبورد خودرو اشاره کرد. از زمان آغاز تولید سمند تاکنون ایران‌خودرو دست به تولید این خودرو در مدل‌ها و تیپ‌های مختلفی زده است که بسیاری از آن‌ها درحال‌حاضر از خط تولید خارج شده‌اند. سمند LX با پیشرانه‌ی EF7 یا همان موتور ملی تیپ دیگری از سمند LX است. این مدل همان‌طور که از نام آن پیداست به پیشرانه‌ی ۱۶۴۵ سی‌سی که با کد EF7 شناخته می‌شود مجهز شده است. توان پیشرانه در بیشترین مقدار خود به رقم ۱۱۴ اسب‌بخار در ۶۵۰۰ دور در دقیقه و حداکثر گشتاور آن به ۱۵۵ نیوتن متر در دور ۵۰۰۰ می‌رسد که این ارقام در حالت گازسوز به ۱۰۳ اسب‌بخار و ۱۳۶ نیوتن متر می‌رسد. نباید فراموش کرد که EF7 جزو سه موتور برتر پایه‌ی گازسوز بوده است. سمند LX با این موتور ۱۳۴۰ کیلوگرم وزن خواهد داشت و در مدت زمان ۱۲ ثانیه به کمک جعبه دنده‌ی پنج سرعته‌ی دستی به سرعت یکصد کیلومتر در ساعت می‌رسد. یکی از ویژگی‌های مثبت سمند، خانوادگی بودن آن است. فضاسازی و ایجاد احجام در بخش‌های مختلف کابین سمند بسیار خوب شکل گرفته است تا فضای مناسب و راحتی را در سفرهای خانوادگی ایجاد کند. حجم صندوق بار سمند به رقم قابل قبول ۵۰۰ لیتر می‌رسد. در سمند LX با موتور ملی در بخش تجهیزاتی رفاهی و ایمنی می‌توان به مواردی نظیر ترمز ضد‌قفل ABS، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD، کیسه هوای راننده و سرنشین جلو، تهویه‌ی مطبوع دستی، چراغ‌های مه‌شکن، آینه‌های جانبی برقی، شیشه بالابرهای برقی جلو، ایموبلایزر، سنسور دنده عقب، بازکن در صندوق از داخل و… اشاره کرد.
پس از گذشت سه دهه از تولید پیکان و عدم تنوع در شکل ظاهری و فنی آن، نیاز مبرم به طراحی و ساخت خودرو جدیدی، کاملاً متفاوت از نوع فعلی، احساس می‌شد. از این رو شرکت ایران خودرو برای پیشبرد اهداف سازندگی کشور و رقابت با خودروسازان خارجی، در مرکز تحقیقات ایران خودرو با همکاری مهندسین و متخصصین ایرانی، نمونه‌هایی از خودرو ملی را با نام سمند طراحی و تولید کرد. سمند در لغت به معنای «اسب زرد رنگ» است. در ادامه‌ی این روند و در راستای ارتقاء محصول سمند، شرکت ایران خودرو اقدام به طراحی و ساخت نسل جدید و مجهزتری از خودروی سمند با نام سمند LX در سال ۱۳۸۳ نمود. همچنین از سال ۱۳۸۹، سیستم الکترونیکی جدیدی با نام سیستم عیب‌یاب هوشمند (مالتی پلکس) در کنار سیستم الکترونیکی قبلی «سیستم هشداردهندهی گویا» برای این خودرو طراحی و تولید شد؛ که مشتریان می‌توانند متناسب با سلیقه‌ی خود یکی از این دو سیستم را انتخاب نمایند.
مقدمه
طراحی سمند، داستان دور و درازی دارد. نخستین بار در زمان جام ملت‌های آسیای ۱۹۹۶، مردم شاهد تیزری بودند که خبر تولید نخستین یک خودروی ملی را می‌داد اما تا مدتی قبل از تولید سمند، خبری از این خودروی ملی نبود. البته در ابتدای کار طرح تولید خودروی ملی چندان مهم به نظر نمی‌رسید، اما با شروع کار، عظمت آن نیز مشخص شد. طراحی پلتفرم و شاسی خودرو در ابتدا غیر ممکن به نظر می‌رسید اما درست در همین زمان بود که مالزی تولید خودروهایی را با طراحی بدنه بر روی پلتفرم میتسوبیشی در دستور کار قرار بود و این ایده به مذاق طراحان ایرانی خوش آمد و ترجیح بر استفاده از این روش بود. اما پس از چندی مشخص شد که طراحی بدنه نیز کار دشواری است. همزمان با این موضوع شرکت انگلیسی فرست اتوموتیو در کشور تایوان، طراحی اولیه‌ی خودرویی را بر روی شاسی و قوای محرکه‌ی پژو ۴۰۵ برای تولید در شرکت تایوانی به پایان رسانده بود اما شرکت تایوانی ناگهان ورشکست شد و از آنجایی که فرست اتوموتیو هزینه‌ی زیادی را برای طراحی خودروی مذکور صرف کرده بود، برای جبران این هزینه‌ها، طرح خود را به شرکت‌هایی در ایران، آرژانتین و چین پیشنهاد کرد. ایران خودرو با توجه به همزمانی این طرح با خودروی ملی آن را با اشتیاق پذیرفت و با جمع‌آوری فارغ‌التحصیلان ممتاز دانشگاه‌ها پروژه‌ی طراحی خودروی ملی را آغاز کرد.
طراحی
قالب کلی طراحی سمند بر پایه‌ی پلتفرم پژو ۴۰۵ صورت گرفته است اما بدنه‌ی آن به مراتب از آیرودینامیک بهتری نسبت به پژو ۴۰۵ برخوردار است؛ همچنین هدایت‌پذیری و قدرت مانور این خودرو در پیچ‌ها با سرعت بالا بسیار ایده‌آل است.
سمند LX در مجموع از ظاهری نسبتاً تازه در مقایسه با سمند عادی برخوردار است. این مدل تغییراتی در چهره‌ی اصلی خودرو، آینه‌ها و چراغ‌خطرهای عقب دارد. تفاوت چشم‌گیری در ظاهر سمند LX نسبت به سمند عادی دیده نمی‌شود و تنها لوکس‌تر شدن فضای داخلی خودرو، سالن آن را نسبت به سمند عادی زیباتر کرده است.
تجهیزات و امکانات رفاهی
سمند LX از امکانات رفاهی معمولی، مشابه رقیبان خود استفاده می‌کند. از جمله تجهیزات به کار رفته در این خودرو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– فرمان هیدرولیک
– سیستم تهویه‌ی مطبوع دستی
– سیستم صوتی با قابلیت پخش CD، بلندگوی جلو و عقب و آنتن فعال
– کانال تهویه‌ی سرنشینان عقب
– صندلی راننده با قابلیت تنظیم اهرمی ارتفاع
– تنظیم برقی پشتی صندلی‌های جلو
– دسترسی به صندوق عقب از داخل اتاق
– پشت سری صندلی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع و زاویه
– پشت سری صندلی عقب یکپارچه با صندلی
موتور ملی
موتور EF7 شرکت ایران‌خودرو، با الهام از ساختار موتور TU4 JP4 پژو و با همکاری مشترک مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو (I.P.C.O) و مرکز تحقیقات موتور آلمان (F.E.V) برای اولین‌بار در دهمین نمایشگاه تخصصی موتور جهان (Engine Expo 2008) رونمایی شد. این نمایشگاه هر ساله در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار می‌شود و شرکت‌های اتومبیل‌سازی بزرگی در آن حضور پیدا می‌کنند. این موتور، نخستین موتور ساخته‌شده توسط متخصصان ایرانی و یکی از بهترین موتورهای پایه‌گازسوز طراحی‌شده در جهان محسوب می‌شود.
سمند از موتور EF7 استفاده می‌کند. موتور EF7، یک موتور چهار سیلندر مجهز به ۱۶ سوپاپ است. عدد ۷ در نام موتور، اشاره به حجم ۱.۷ لیتری آن دارد. توان تولیدی این موتور در حالت بنزینی، ۱۱۴ اسب‌بخار و در حالت گازسوز، ۱۰۳ اسب‌بخار در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه است. همچنین حداکثر گشتاور خروجی آن در حالت بنزین‌سوز، ۱۵۵ نیوتن‌متر در دور ۴۵۰۰ و در حالت گازسوز، ۱۳۶ نیوتن‌متر در دور موتور ۳۵۰۰ دور بر دقیقه است.
سمند EF7 در حالت بنزین‌سوز، صفر تا ۱۰۰ کیلومتر را در ۱۲.۰۳ ثانیه طی می‌کند و حداکثر سرعت آن ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت است؛ همچنین در حالت گازسوز، این مسافت را در ۱۳.۲ ثانیه طی کرده و می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت دست یابد.
آلایندگی و محیط زیست
مسئله‌ی محیط زیست و آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین مسائل روز در سطح کشور و حتی جهان محسوب می‌شود. یکی از مزیت‌های بزرگ EF7، گازسوز بودن آن است که سبب می‌شود نسبت به خودروهای بنزین‌سوز آلودگی کمتری داشته باشد و مورد توجه طرفداران محیط زیست قرار بگیرد.
EF7 نخستین موتور ایرانی است که در آن از سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها (CVVT) استفاده می‌شود که در مصرف بهینه‌ی سوخت و تولید توان خروجی بیشتر از موتور، مؤثر است.
به گفته‌ی متخصصان ایران‌خودرو، EF7 قابلیت پیمایش بیش از ۳۰۰ کیلومتر را با یک مخزن گاز دارد و میانگین مصرف سوخت ترکیبی آن در حالت بنزین‌سوز، ۸.۱ لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی است؛ همچنین این موتور از استاندارد آلایندگی یورو ۴ برخوردار است.
ایمنی
سمند تا به علت تولید در داخل، تا به حال در تست‌های ایمنی اروپایی نظیر Euro NCAP و … شرکت نداشته است، اما با توجه به کارنامه‌ی این خودرو نسبت به سایر خودروهای تولیدی داخل، می‌توانیم سه ستاره را با استاندارد Euro NCAP برای آن تصور کنیم.
سیستم ترمزگیری این خودرو در جلو از نوع دیسکی و در عقب از نوع کاسه‌ای است, به علاوه EF7 از قابلیت ترمز ضد قفل (ABS + EBD) برخوردار است. سمند EF7 دارای دو کیسه‌ی هوا برای سرنشین جلو و راننده است.
– از دیگر تجهیزات و امکانات ایمنی سمند EF7 می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– فرمان تلسکوپی جمع‌شونده در تصادفات
– سیستم قطع سوخت خودکار در مواقع اضطراری
– سیستم هشدار ورود غیر مجاز
– سیستم ضد سرقت (ایموبلایزر)
– سیستم هشداردهندهی موانع عقب
– مالتی پلکس (سیستم عیب‌یابی هوشمند) در بعضی مدل‌ها
جمع بندی
سمند LX با بهره‌مندی از مزایایی همچون قطعات یدکی ارزان و در دسترس، ایمنی بالا به دلیل برخورداری از بدنه‌ی مستحکم، راحتی سرنشینان با صندلی‌های طراحی شده‌ی متناسب با ویژگی‌های بدنی آن‌ها، ابعاد مناسب برای استفاده درون و برون‌شهری، فضای قابل توجه داخل اتاق و صندوق عقب، فرمان‌پذیری عالی به ویژه در جاده‌های پر پیچ و خم و امکانات مناسب به یکی از محبوب‌ترین خودروهای روز ایران و حتی برخی از کشورهای هدف صادارت، تبدیل شده است.
مشخصات
-
سایر توضیحات
– توان ۱۰۰ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه در حالت گازسوز -
– گشتاور ۱۳۶ نیوتن متر در (۴۵۰۰-۳۵۰۰) دور در دقیقه در حالت گازسوز
-
– حجم مخزن گاز ۱۰۰ لیتر
-
– کلاس ۱۶
-
نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی/کاسه‌ای
-
طول
۴۵۰۲
-
عرض
۱۹۰۳
-
فاصله دو محور
۲۶۷۱ میلی‌متر
-
کلاس خودرو
سدان (صندوق دار)
-
گرم‌کن صندلی
بدون گرم‌کن صندلی
-
محور محرک (دیفرانسیل)
جلو
-
نوع جعبه دنده (گیربکس)
دستی
-
سرد کن صندلی
ندارد
-
نوع فرمان
هیدرولیک
-
ویژگی‌های پیشرانه
تنفس طبیعی
-
ویژگی‌های چراغ
چراغ مه‌شکن عقب
,چراغ ترمز عقب
-
ویژگی‌های خودرو
استارت سوئیچی
-
تعداد سوپاپ
۱۶
-
تعداد صندلی
۵
-
سوخت مصرفی
گازی
,بنزینی
-
سانروف
بدون سانروف
-
ارتفاع
۱۴۶۰ سانتی‌متر
-
تعداد سیلندر
۴
-
استاندارد آلایندگی
یورو ۴
-
تعداد درها
۴
-
تعداد دنده
۵
-
تعداد سرنشین
۵
-
توضیحات تکمیلی ترمزها
EBD
-
حداکثر گشتاور
۱۳۶-۱۵۵
-
جنس پوشش صندلی
پارچه
-
جنس رینگ
فولاد
-
حجم
۱۶۴۵ میلی‌لیتر
-
حجم صندوق بار
۳۵۰ لیتر
-
حجم مخزن سوخت
۷۰-۷۵ لیتر
-
حداکثر توان
۱۰۳-۱۱۴
-
تعداد کیسه‌های هوا
۲
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.