خودروی «رنو تندر پلاس» (Renault Tondar Plus) در حقیقت همان فیس لیفت یا مدل تغییر ظاهر داده شدهی مدل «ال ۹۰» است که سالها در داخل کشور توسط شرکت پارس خودرو و ایران خودرو تولید میشد. رنو تندر در واقع نسل اول رنو لوگان یا داچیا لوگان است که در سال ۲۰۰۹ برای اولین بار به بازار جهانی عرضه شده بود. از جمله تغییرات ظاهری که در مدل تندر پلاس می توان دید تغییراتی در چراغهای جلو و عقب، جلو پنجرهی کشیده تر به همراه زه استیل در بالای آن، دستگیرهها و زههای همرنگ بدنه است. وقتی فضای داخلی تندر پلاس را بررسی میکنیم متوجه تفاوتهای زیادی نسبت به مدل قبلی میشویم که در این مدل فرمان، رودری ها، صندلیها و داشبورد خودرو کاملا تغییر یافته و خیلی بیشتر شبیه به رنو ساندرو شده است. از نظر فنی میتوان گفت که تندر پلاس با مدل معمولی هیچ تفاوتی ندارد و از یک پیشرانه چهار سیلندر خطی به حجم دقیق ۱۶۰۰ سیسی بهره میبرد که قادر به تولید توانی معادل ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور بر دقیقه و گشتاوری معادل ۱۴۰ نیوتنمتر در ۳۷۵۰ دور بر دقیقه است. این قدرت در تندر پلاس دندهای توسط یک گیربکس دستی پنج دنده و در مدل اتوماتیک توسط گیربکس اتوماتیک چهار دنده به چرخهای جلو منتقل میشود. مصرف سوخت این خودرو در مدل دستی ۵.۶ لیتر در خارج شهر، ۹ لیتر در داخل شهر و حدود ۶.۹ لیتر در حالت ترکیبی و در مدل اتوماتیک ۶.۶ لیتر در خارج شهر، ۱۱.۱ لیتر در داخل شهر و ۸.۳ لیتر در حالت ترکیبی است. از لحاظ امنیت میتوان گفت که خودروی تندر پلاس در بین خودروهای داخلی در جایگاه خوبی قرار میگیرد و سازمان بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، ۴ ستارهی ایمنی را به این خودرو اختصاص داده است. در کل میتوان گفت خرید خودروی تندر پلاس انتخاب سنجیدهای برای خانوادههایی است که به دنبال خودرویی با کیفیت و با سطح ایمنی قابل قبول هستند.
- بهبود طراحی ظاهری نسبت به گذشته
- عملکرد فنی قابلقبول
- فضای داخلی جادار و راحت
- صندوق عقب بزرگ
- کیفیت ساخت بالا
- پیشرانهی مشابه و بدون تغییر
مدتی است که بازار فیسلیفتهای داخلی بسیار داغ شده و خودروسازان به جای اینکه زحمت عرضهی محصولی تماماً تازه را به دوش بکشند، ترجیح میدهند تا همان محصولات قبلی را با تغییراتی در طراحی ظاهری و امکانات رفاهی روانهی بازار کنند. در این میان، شرکت ایران خودرو که به تازگی تولید فیسلیفتی از خودروی دنا با نام «دنا پلاس» را در دستور کار قرار داده، تصمیم به عرضهی فیسلیفت تازهای از تندر ۹۰ با نام تندر ۹۰ پلاس گرفته است. در ادامه به بررسی اجمالی این محصول جدید میپردازیم.
طراحی ظاهری
تندر ۹۰ از ابتدای عرضهی خود در ایران به سبب ظاهر نهچندان زیبایش انتقادهای زیادی را به خود دید؛ به خصوص نمای عقب آن که طراحی عجیبی داشت و روی بسیاری از مشتریان را از این مدل برمیگرداند! در طی سالیان گذشته، تلاشهای زیادی در جهت بهبود ظاهر این مدل صورت گرفت که پارس تندر یکی از آنها است. البته تغییراتی که در پارس تندر اتفاق افتاد بیشتر متوجه طراحی پراشکال نمای عقب خودرو میشد و سایر بخشها کمابیش ثابت باقی ماندند. حالا پس از مدتها ایران خودرو تصمیم گرفته است تا فیسلیفت جدیدی از این خودرو به نام تندر ۹۰ پلاس را به عرضه برساند که از نظر ظاهری بهبود زیادی نسبت به گذشته داشته است. تندر ۹۰ پلاس در حقیقت همان مدل فیسلیفت نسل اول رنو لوگان است که در سال ۲۰۰۹ از آن رونمایی شد و حالا بعد از گذشت ۸ سال شاهد عرضهی آن در داخل هستیم!
نمای جلوی تندر پلاس از طراحی متفاوتی در قسمت چراغها، سپر و جلوپنجره بهره میبرد. جلوپنجرهی این مدل شباهت زیادی به رنو ساندرو دارد و علاوه بر این یک نوار کرومی هم در قسمت بالای جلوپنجره به کار برده شده که مشابه آن را بر روی درب صندوق عقب هم میتوان دید. در نمای جانبی، دستگیرههای درب خودرو و ضربهگیرها همرنگ بدنه شدهاند و ظاهر یکدستی را خلق کردهاند. در قسمت پشت خودرو علاوه بر تغییر ظاهر چراغها، شاهد یک برآمدگی در بالای درب صندوق عقب هستیم که از دو طرف تا چراغها امتداد پیدا کرده است. یکی از قسمتهای عجیب این بخش جایگاه چراغ پروژکتور است که بر روی لبهی پایینی سپر عقب قرار گرفته و تقارن ظاهری این قسمت را به هم زده است.
راحتی و فضای داخلی
با ورود به کابین تندر ۹۰ پلاس در مجموع با محیط آشنایی روبهرو میشویم و تغییرات در این بخش چندان ساختارشکن نبودهاند. در طراحی داشبورد این مدل از دو رنگ استفاده شده و قسمتهایی مثل صفحه آمپر، طاقچهی عقب و روکش صندلیها و رودریها جدید هستند و شباهت زیادی با رنو ساندرو دارند؛ همچنین طراحی غربیلک فرمان هم کاملاً تغییر کرده و زیباتر شده است. از نظر ارائهی فضایی جادار و راحت، تندر ۹۰ پلاس مشابه گذشته همچنان یکی از برترین خودروهای داخلی است و علاوه بر این، همچنان فضای ۵۱۰ لیتری صندوق عقب آن یکی از بزرگترینها در این کلاس به شمار میرود.
عملکرد و مشخصات فنی
در صنعت خودروسازی، «فیسلیفت» به مدلی گفته میشود که با حفظ ساختار پایه و پلفترم اصلی، تغییراتی را از نظر ظاهری پشت سر گذاشته است تا ضعف و نقصهای موجود در طراحی گذشتهی خود را جبران کند؛ با این وجود ممکن است در این میان شاهد تفاوتهایی از نظر فنی هم باشیم که به ندرت اتفاق میافتند. خودروسازان داخلی هم غالباً علاقهای به ایجاد تغییرات فنی در مدلهای فیسلیفت خود نداشتند و به همان تغییرات ظاهری که بعضاً سودمند یا موثر هم نبودند، اکتفا کردند. به همین جهت تندر ۹۰ پلاس به عنوان مدل فیسلیفت تندر ۹۰ حتی با کوچکترین تغییری از حیث فنی روبهرو نبوده است.
تندر ۹۰ پلاس از پیشرانهی ۱.۶ لیتری K4M با آرایش چهار سیلندر خطی و ۱۶ سوپاپ بهره میبرد که دارای حداکثر قدرت خروجی ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور بر دقیقه و سقف گشتاور ۱۴۰ نیوتنمتر در ۳۷۵۰ دور بر دقیقه است. این مدل در دو تیپ با گیربکس ۵ سرعتهی دستی و گیربکس چهار سرعتهی اتوماتیک عرضه میشود که صرفاً با تکیه بر اعداد و ارقام، مدل دستی از نظر عملکرد و مصرف سوخت برتری محسوسی دارد.
شتاب و مصرف سوخت
شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تندر ۹۰ پلاس با گیربکس دستی ۱۰.۲ ثانیه و با گیربکس اتوماتیک ۱۱.۷ ثانیه است و هر دو مدل میتوانند به حداکثر سرعت ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت دست یابند؛ همچنین مصرف سوخت ترکیبی تندر ۹۰ پلاس به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر رانندگی در مدل دستی ۶.۹ لیتر (۵.۶ لیتر در خارج شهر/ ۹ لیتر در شهر) و در مدل اتوماتیک ۸.۳ لیتر (۶.۶ لیتر/ ۱۱.۱ لیتر) برآورد شده است
ایمنی و کیفیت ساخت
تندر ۹۰ که در بازارهای جهانی با نام داچیا لوگان شناخته میشود، در سال ۲۰۰۵ در تستهای تصادف «برنامهی ارزیابی ایمنی خودروهای تازهی اروپا» (Euro NCAP) حضور داشته و به تفکیک در بخش ایمنی سرنشینان بزرگسال سه ستاره از پنج ستاره، ایمنی سرنشینان کودک سه ستاره از پنج ستاره و حفاظت از عابرین پیاده یک ستاره از چهار ستاره را دریافت کرده است. البته این ارزیابی به مدل پیش از فیسلیفت مربوط میشود اما از آنجایی که بخش اعظم تغییرات مربوط به طراحی ظاهری خودرو میشوند، تا حد زیادی میتوان این نتایج را به مدل تازهی تندر ۹۰ هم تعمیم داد.
محصولات شرکت رنو در داخل کشور همواره از کیفیت ساخت بالاتری نسبت به رقبای داخلی خود برخوردار بودند که نگاهی به گزارشهای اخیر شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران هم این موضوع را به وضوح نشان میدهد. در گزارش شهریور ۱۳۹۶ این شرکت، تندر ۹۰ پلاس اتوماتیک با کسب چهار ستارهی کیفی در کلاس قیمتی ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیون ریال موفق به کسب جایگاه پنجم از میان بیست و پنج خودروی حاضر در این کلاس شده است. این در حالی است که صدر جدول در این گزارش به ساندرو، از دیگر محصولات رنو، تعلق دارد.
جمعبندی
تندر ۹۰ پلاس در مجموع تلاش کرده تا با تکیه بر همان قوای فنی گذشته، نواقص ظاهری متعدد خود را برطرف کرده و امکانات بیشتری را در اختیار مشتریان قرار دهد و تا حدود زیادی در انجام این کار موفق بوده است. تغییرات ظاهری این خودرو اگر مدلی جذاب از آن خلق نکرده باشد، حداقل قیافهی آن را بسیار قابلتحملتر کرده است! تغییرات کابین تندر ۹۰ پلاس شباهت زیادی با رنو ساندرو دارند. اگر فضای داخلی و عملکرد فنی قابلقبول جزو اولویتهای شما هستند و ظاهر تندر ۹۰ چندان نظر شما را جلب نکرده است، تندر ۹۰ پلاس بدون شک میتواند گزینهی قابلقبولی در این کلاس قیمتی باشد.
مشخصات
-
ارتفاع
۱۵۲۵ سانتیمتر
-
طول
۴۲۹۰
-
تعداد صندلی
۵
-
تعداد سوپاپ
۱۶
-
ویژگیهای خودرو
استارت سوئیچی
-
ویژگیهای چراغ
چراغ ترمز عقب
-
ویژگیهای پیشرانه
تنفس طبیعی
-
نوع گیربکس اتوماتیک
تیپ ترونیک
-
نوع فرمان
هیدرولیک
-
نوع جعبه دنده (گیربکس)
اتوماتیک
-
نوع ترمزهای جلو و عقب
دیسکی/کاسهای
-
محور محرک (دیفرانسیل)
جلو
-
گرمکن صندلی
بدون گرمکن صندلی
-
کلاس خودرو
سدان (صندوق دار)
-
فاصله دو محور
۲۶۳۰ میلیمتر
-
عرض
۱۷۴۰
-
سوخت مصرفی
بنزینی
-
استاندارد آلایندگی
یورو ۴
-
جنس پوشش صندلی
پارچه
-
تعداد درها
۴
-
تعداد دنده
۴
-
تعداد سرنشین
۵
-
تعداد سیلندر
۴
-
جنس رینگ
آلومینیوم
-
سرد کن صندلی
ندارد
-
حجم
۱۶۰۰ میلیلیتر
-
حجم صندوق بار
۵۱۰ لیتر
-
حجم مخزن سوخت
۵۰ لیتر
-
حداکثر توان
۱۰۵
-
حداکثر گشتاور
۱۴۰
-
سانروف
بدون سانروف
-
تعداد کیسههای هوا
۲
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.