خودرو هامر H1 اتوماتیک سال 2006

هامر H1 (نام رسمی این مدل که بعد از رونمایی مدل H2 بر روی آن گذاشته شد) یک نسخه‌ی غیرنظامی از خودروی چرخدار چندمنظوره با توانایی تحرک بالا (HMMWV) یا همان هاموی (Humvee) است که توسط ارتش ایالات متحده آمریکا استفاده می‌شد. شرکت ای. ام. جنرال (A.M. General)، تولیدکننده‌ی حال حاضر خودروی هامر H1، در سال ۱۹۸۳ در اولین مناقصه‌ی دولتی برای ساخت هاموی انتخاب شد. وقتی این مدل در جریان اولین جنگ خلیج فارس در معرض بخش قابل توجهی از مردم آمریکا قرار گرفت، شرکت ای. ام. جنرال متقاعد شد که عرضه‌ی یک مدل غیرنظامی از این خودرو در بازار حال حاضر می‌توان موفقیت‌آمیز باشد. این خودرو به دنبال تصمیم کمپانی ای. ام. جنرال در سال ۱۹۹۲ برای اولین بار در دسترس مردم عادی قرار گرفت و از آن زمان تا به حال به طور مداوم در تعداد محدودی به فروش می‌رسد. اگر چه اصلاحات خاصی بر روی خودرو صورت گرفت تا برای فروش عمومی مناسب باشد اما اولین نسخه‌ی غیرنظامی خودرو تقریباً مشابه همان مدل اصلی نظامی بود. بعد از آن، به روزرسانی‌هایی بر روی خودرو صورت گرفت تا نمای کلی H1 را از یک خودروی نظامی به سمت یک خودروی کراس‌اور آفرود (off-road) تغییر بدهد. از جمله این تغییرات می‌توان به پیشرفت‌های قابل توجه کابین خودرو اشاره کرد که کنسول‌های بازطراحی‌شده و صندلی‌های جدید در مدل ۲۰۰۴ می‌شد. در نهایت هم، امسال هامر به دنبال بهبود عملکرد این خودرو بود که با نصب پیشرانه‌ی قدرتمندتر و یک گیربکس اتوماتیک پنج سرعته‌ی تازه در مدل ۲۰۰۶ به این هدف دست یافته است.

نباید فراموش کرد که با وجود هر تعدادی از تغییرات که بر روی این خودرو اعمال شود، در نهایت هامر نمی‌تواند این واقعیت را تغییر دهد که H1 یک خودروی بزرگ و سنگین است که آداب و رسوم طراحی خودروهای غیرنظامی را نمی‌داند! به عنوان نمونه در مقایسه با لکسوس LX 470، هامر H1 به طرز ناامیدکننده‌ای ابتدایی، گران و برای کاربری‌های معمولی بی‌فایده به نظر می‌رسد. البته این مسئله چندان هم تازه یا عجیب نیست و کمپانی هامر کاملاً از این موضوع آگاهی دارد که H1 یک خودروی خاص و حرفه‌ای است و دقیقاً به همین خاطر است که حالا برای مشتریان عمومی خود مدل‌های کوچکتری از آن را مثل شاسی‌بلندهای H2 و H3 به تولید می‌رساند. خودروهایی که هر دو ظاهری مشابه H1 دارند اما برای کاربری‌های روزانه‌ی مشتریان بسیار واقع‌گرایانه‌تر هستند. تنها زمانی که یک نفر می‌خواهد در بخش آفرود پشت سر هیچ مانعی گرفتار نشود و یا با خودروی قدرتمند خود به دنبال خودنمایی در شهر است، هیچ شکی در آن نیست که هامر H1 به خوبی از پس این کار بر می‌آید!

هامر H1 در بخش پیشرانه‌ی خودرو با پیشرفت‌های قابل توجهی همراه بوده است. این خودرو که حالا برچسب «آلفا» بر روی آن خورده، از یک پیشرانه‌ی ۶.۶ لیتری جدید توربودیزلی (گازوئیلی) با آرایش هشت سیلندر V شکل (V8) استفاده می‌کند که برای تولید حداکثر توان ۳۰۰ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۷۰۵ نیوتن متر بر روی این مدل نصب شده است. این قدرت و گشتاور خروجی به مراتب بهتر از پیشرانه‌ی مدل سال پیش با حداکثر توان ۲۰۵ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۵۹۶ نیوتن متری است و بنا بر ادعای کمپانی جنرال موتورز (GM)، این پیشرانه‌ی جدید مصرف سوخت بهتری هم نسبت به مدل قبل خود دارد. یک گیربکس اتوماتیک جدید ۵ سرعته هم بخشی از این تحولات تازه است. این گیربکس با گیربکس چهار سرعته‌ی مدل قبلی تعویض شده و عملکرد بهتری را چه به هنگام حرکت در سرعت‌های پایین و چه در زمان نیاز به حداکثر قدرت پیشرانه از خود نشان می‌دهد. از جمله دیگر تغییراتی که به سیستم انتقال قدرت خودرو کمک کرده‌اند می‌توان به نیم‌محور (half shaft) های قوی‌تر، ترمزهای بزرگتر و طراحی جدید چرخ‌دنده‌های گیربکس H1 اشاره کرد که باعث نرم‌تر شدن حرکت خودرو به هنگام کاهش سرعت و یا توقف شده است.

هامر H1 Alpha یک خودروی شاسی بلند با چهار سرنشین است که تا به حال در دو پیکره‌ی ظاهری عرضه شده است: مدل روباز چهار درب و مدل واگن چهار درب. اما هر دوی این مدل‌ها از امکانات و تجهیزات مشابهی استفاده می‌کنند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به پنجره‌های برقی، امکان ورود بدون کلید، آینه‌های بیرونی با گرمکن، صندلی‌های چرمی، کروز کنترل، سیستم تهویه‌ی مطبوع هوا و یک سیستم صوتی با ۸ اسپیکر، ۲ ساب‌ووفر و تنها پشتیبانی از CD اشاره کرد. همچنین، یک سیستم مرکزی باد لاستیک‌ها که یک کمپرسور هوا را به کار می‌گیرد، به شما اجازه داده تا از طریف دکمه‌ها و کلید‌های داخل کابین خودرو فشار لاستیک‌ها را تنظیم کنید.

اندازه‌ی استاندارد چرخ‌ها در این مدل ۱۷ اینچ با تایرهای ران-فلت (run-flat) بوده و چرخ‌های آلومینیومی ۱۷ اینچی دو قسمتی با قفل‌های دومهره (dual bead) برای این مدل قابل انتخاب هستند. علاوه بر این‌، یک پکیج ماجراجویی آفرود هم وجود دارد که شامل قفل‌های دیفرانسیل Eaton E-Locker، یک عدد وینچ (winch) 5.5 تنی و چرخ‌های دوقسمتی ۱۷ اینچی می‌شود

خودروی هامر H1 مدل ۲۰۰۶ از موتور هشت سیلندر (V8) دوراماکس «Duramax» استفاده می‌کند. موتورهای دوراماکس با همکاری دو شرکت جنرال موتورز «GMC» آمریکا و ایسوزو «Isuzu» ژاپن طراحی شده‌اند و در خودروهای سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرند. مدل LLY (یا ۸GF1) که در هامر H1 قرار دارد در اواسط سال ۲۰۰۴ رونمایی شد و تا پایان سال ۲۰۰۵ از آن استفاده می‌شد. LLY یک موتور ۶.۶ لیتری (۶۵۹۹ cc) توربوشارژری گازوئیلی (دیزلی) است که می‌تواند حداکثر توان ۳۰۰ اسب‌بخار را در ۳۰۰۰ دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور ۷۰۵ نیوتن‌متر را در ۱۶۰۰ دور بر دقیقه تأمین کند که بیش از ۴۶% نسبت به موتور ۶.۵ لیتری سال پیش بهبود داشته است. این موتور بر روی شورولت سیلورادو «Silverado» هم استفاده شده است. هاب‌های دنده‌زنی، دیفرانسیل‌های جلو و عقب با لغزش محدود و قفل‌های الکترونیکی دیفرانسیل سفارشی با هم ترکیب می‌شوند تا یک رانندگی قدرتمند و سرسختانه را به هامر H1 آلفا ببخشند. اگر از تجهیزات به درستی استفاده شود، مدل روباز این خودرو می‌تواند وزنی بیش از ۴ تن را یدک بکشد.

سیستم سوخت‌رسانی این موتور از نوع تزریق مستقیم پرفشار مسیر-مشترک «Common-rail» است که به طور مستقل توسط شرکت آلمانی بوش «Bosch» طراحی شده است. با توجه به مشکلات انژکتورهای موتور LB7 که در مدل‌های قبلی استفاده می‌شد، پوشش سوپاپ‌ها تغییر کرده تا بدون حذف آن‌ها، دسترسی به انژکتورها فراهم شود. این مسئله باعث می‌شود تا در صورت نیاز به تعمیر انژکتور، هزینه‌های مربوط به آن به شکل قابل‌توجهی کاهش یابد.

اگر چه پیشرانه‌ی قدرتمند تازه‌ی خودرو کمک فراوانی به بهبود شتاب خودرو کرده است، اما هامر H1 آلفا همچنان برای رسیدن از صفر به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت عجله‌ای ندارد و آن را در ۱۳.۵ ثانیه سپری می‌کند! علاوه بر این، انتظار یک هندلینگ (هدایت‌پذیری) شبیه به خودروی معمولی، یا حتی هندلینگی شبیه به یک کامیون را از H1 نداشته باشید. هامر به سنگینی در دور و بر شهر حرکت می‌کند و می‌غلتد به شکلی که از خودروهای نظامی انتظار می‌رود. مسافت ترمز خودرو هم اصلاً تعریفی ندارد و بلند است. اما زمانی که وارد مسیرهای ناهموار و یا صعب‌العبور می‌شویم، هامر H1 آلفا به خودرویی بی‌رقیب مبدل می‌شود. ارتفاع ۴۱ سانتی‌متری خودرو از سطح زمین، زوایای باز جلو و عقب، نسبت‌های دنده‌ی پایین و تایرهای گوشتی خودرو به آن اجازه می‌دهند تا به راحتی بر روی مسیر بخزد و هر مانعی را از پیش روی خود کنار بزند.

تجهیزات و امکانات ایمنی خودروی هامر H1 مدل ۲۰۰۶ تا حد بسیار زیادی محدود به سیستم ترمز ضد قفل (ABS) و سیستم نمایش فشار باد لاستیک‌ها می‌شود. این خودرو از هیچ کیسه‌ی هوای ایمنی استفاده نمی‌کند حتی در قسمت راننده! هیچ سازمان یا استاندارد دولتی تا به حال سطح ایمنی هامر H1 را مورد بررسی قرار نداده است و از این نظر، نمی‌توانیم با آمار و ارقام دقیق در رابطه با آن صحبت کنیم، هر چند وزن این خودرو بدون سرنشین یا بار معادل ۳.۴ تن بوده و همین مسئله می‌تواند خیال شما را از بابت مقاومت و استحکام بدنه و همچنین پایداری خودرو بعد از تصادف راحت کند.

خودروی هامر H1 بدون شک علی‌رغم تلاش سال‌های پیش کمپانی برای عمومی‌سازی آن، همچنان خودرویی با توانایی‌های خاص و برای مشتری‌های به خصوص است. قسمت‌های زیادی از خودرو فاصله‌ی بسیاری با سایر رقبای شاسی بلند این کلاس حتی با قیمتی پایین‌تر دارند و هامر H1 نمی‌تواند آن سطح از رفاه و امکانات لوکس سایر خودروهای SUV را در اختیار شما بگذارد. پس تا زمانی که نیاز مبرم به توجه دیگران پیدا نکردید یا قصد بالارفتن از یک کوه راست را با خودروی خود ندارید، هامر H1 را به دست سلبریتی‌های هالیوود و یا ارتش آمریکا بسپارید!