نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد داشتن مردمک بزرگتر با هوش سیال بالاتر که نشان دهنده توانایی حل مسائل، اعمال منطق و شناسایی الگوها است، ارتباط دارد. این مسئله با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است.
با توجه به اینکه از دهه ۱۹۶۰ برای روان شناسان آشکار شد که اندازه مردمک به چیزی بیش از مقدار نور وارد شده به چشم مربوط می شود، پژوهشگران در یک پروژه تحقیقاتی جدید به این نتیجه رسیدند که تغییرات مردمک چشم در مقابل نور می تواند منعکس کننده فرآیندهای ذهنی درونی فرد باشد. به عنوان مثال، در یک عمل ساده در بازه حافظه، اندازه مردمک دقیقاً تغییرات بار حافظه را دنبال می کند و با هر آیتم جدیدی که در حافظه نگهداری می شود، گشاد شده و زمانی که هر آیتم متعاقباً یادآوری می شود، منقبض خواهد شد.
مردمک چشم ها بخش سیاه رنگ در مرکز چشم هستند که در پاسخ به مقدار نوری که به آنها می رسد، باز و بسته می شوند. این تغییرات و کوچک و بزرگ شدن مردک تنها حاصل واکنش به نور نیست و می تواند نشان دهنده هوش افراد باشد.
ریموند کتل روان شناس در سال ۱۹۶۰ طی یک نظریه، هوش عمومی را به دو بخش هوش سیال و هوش متبلور تقسیم بندی کرد. هوش سیال توانایی حل مسائل، اعمال منطق و شناسایی الگوها است. در مقابل هوش متبلور شامل استفاده از مهارت ها، دانش و تجربه است.
به این ترتیب پژوهشگران دریافتند تفاوت های هوشی افراد با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و آن را می توان از طریق اندازه مردمک ها درک کرد. مردمک های گشاد شده زمانی که مغز یک فرد مملو از اطلاعات است، نشان می دهد که فرد چقدر به آنچه به وی گفته می شود علاقه مند است.همچنین نشان می دهد آیا فرد درد دارد و حاوی اطلاعات بسیار دیگر است.
در این مطالعه، اندازه مردمک پایه ۴۰ نفر اندازه گیری شد که نیمی از آنها از نظر هوش در بخش بالای جدول و نیمی دیگر در یک چهارم پایین جدول قرار داشتند.لازم به ذکر است اندازه مردمک پایه، زمانی اندازه گیری می شود که فرد در حالت نشسته است و زیاد کار نمی کند.
محققان نشان داده اند که تفاوت های زیادی در اندازه مردمک پایه، حتی قابل مشاهده با چشم غیرمسلح، بین افراد با توانایی شناختی بالا و پایین وجود دارد که درگیر یک وظیفه شناختی هستند و نمی توان آن را با تفاوت در تلاش ذهنی توضیح داد.
این مطالعه و نتایج حاصل از آن در مجله روان شناسی شناختی (Cognitive Psychology) منتشر شده و برای علاقمندان در دسترس است.
