چرا جاهایی از سطح تیتان با نورهایی کورکننده میدرخشد؟
دلیلش یک چیز است: بازتاب نور خورشید از روی دریاهای مایع آن.
تیتان، ماه سیارهی کیوان (زحل) دارای چنین دریاچهی هموار از متان است که اگر زاویهی آفتاب مناسب باشد، نور خورشید را مانند آینه بازمی تابانند.
فضاپیمای روباتیک کاسینی که از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ مهمان مداری کیوان بود این تصویر رنگ زیف (کاذب) از تیتانِ ابر-پوشیده را در سال ۲۰۱۴ و در باندهای گوناگونی از نور فروسرخ که در ابرها نفوذ میکند گرفته بود.
این بازتاب آینهای به اندازهای درخشان بود که یکی از دوربینهای فروسرخ کاسینی را سیر (اشباع) کرد.
این درخشش آفتاب اگرچه آزاردهنده بود، ولی سودمند هم بود.
منطقههای بازتابنده تایید میکنند که شمال تیتان جایگاه آرایهی گسترده و پیچیدهای از دریاها با هندسهایست که نشانگرِ دورههایی از تبخیرِ چشمگیر است.
کاسینی در درازنای ماموریتش بارها از کنارِ این رازآلودترین ماهِ سامانهی خورشیدی گذشت و نشان داد که تیتان دنیایی با آب و هوای فعال است- و همچنین با زمانهایی از بارندگی، که در آنها به جای آب، نمونههای مایعِ گاز طبیعی میبارد.
شمال تیتان، سسرزمین هزاردریاچه! نقشهی نیمکرهی شمالی تیتان، رو به قطب شمال آن.
