بررسی های جدید دانشمندان آلمانی نشان می دهند زنانی که لازم است در یک موقعیت استرس زا قرار گیرند، در صورت در آغوش گرفتن شریک زندگی خود، به طور قابل توجهی کاهش استرس را تجربه می کنند، اتفاقی که البته برای مردان نمی افتد!
نتایج یک پژوهش جدید و جالب نشان می دهند زنانی که قبل از تجربه یک فعالیت استرس زا، شریک زندگی خود را عاشقانه و با حسی خوب در آغوش می گیرند، پاسخ استرس بیولوژیکی کمتری را نشان می دهند و این موضوع با سطوح پایین تر هورمون کورتیزول در بزاق نشان داده می شود. گرچه چنین اثری در مردان دیده نمی شود.
تحقیقات قبلی نشان داده بودند که مواردی چون ماساژ، در آغوش گرفتن همراه با گرفتن دست و آغوش همراه با ارتباط محبت آمیز همگی می توانند علائم استرس را در زنان کاهش دهند.به گزارش سیناپرس، با این حال، مطالعات کمی این اثرات را در مردان مورد بررسی قرار داده اند و همچنین اثرات آغوش کوتاه نیز به تنهایی مورد بررسی قرار نگرفته است.
پژوهشگران دانشگاه روهر بوخوم آلمان برای بررسی اثرات کاهش استرس از طریق در آغوش گرفتن، تجزیه و تحلیلی را روی ۷۶ نفر که در روابط عاشقانه بودند انجام دادند.
همه شرکت‌کنندگان تحت یک تست استرس‌زا قرار گرفتند که در آن از آن ها خواسته می شد یک دست خود را به مدت سه دقیقه در حمام آب یخ نگه دارند، در حالی که تحت نظر بودند و تماس چشمی با دوربین برقرار می‌کردند.
قبل از این آزمایش به نیمی از زوج ها دستور در آغوش گرفتن داده شد و شاخص های مختلف استرس از جمله سطح کورتیزول بزاقی شرکت کنندگان قبل و بعد از آزمایش اندازه گیری شد.
تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد زنانی که شریک زندگی خود را در آغوش گرفتند نسبت به زنانی که شریک زندگی خود را در آغوش نگرفتند پاسخ کورتیزول کمتری نسبت به تست استرس داشتند. با این حال، برای مردان، هیچ ارتباطی بین آغوش و پاسخ کورتیزول ناشی از استرس مشاهده نشد.
همچنین سایر معیارهای استرس از جمله تغییر در فشار خون و وضعیت عاطفی هیچ ارتباطی با در آغوش گرفتن شریک زندگی نشان ندادند.
به گفته محققان آلمانی، این نتایج نشان می دهند که یک آغوش کوتاه با شریک زندگی می تواند متعاقباً پاسخ کورتیزول را برای زنانی که با موقعیت های اجتماعی استرس زا روبرو هستند، مانند امتحانات مدرسه، مصاحبه های شغلی، یا سخنرانی ها کاهش دهد.
به گزارش سیناپرس، این نتایج جالب در مجله دسترسی آزاد و معتبر PLOS ONE منتشر شده اند.
