کبد پس از آسیب دیدگی می تواند خود را بازسازی کند، اما اینکه آیا این توانایی با افزایش سن از بین می رود، مدت هاست ناشناخته بود.
 یک مطالعه جدید نشان داده است که سن روند بازسازی کبد را کند نمی کند و چه ۲۰ ساله یا ۸۰ ساله باشید، کبد شما به طور متوسط تنها سه سال دارد.
کبد وظیفه خطرناک سم زدایی بدن را بر عهده دارد و به دلیل قرار گرفتن منظم در معرض سموم، خطر آسیب بیشتری نسبت به سایر اندام ها دارد. برای حفظ سلامتی ما در طول زندگی، کبد ظرفیت بازسازی قابل توجهی را ایجاد کرده است که در بین اندام ها منحصر به فرد است. به گزارش سیناپرس،اما اینکه دقیقاً چگونه این شاهکار را انجام می دهد و اینکه آیا با افزایش سن کندتر می شود یک راز باقی مانده است که مدل های حیوانی نتوانسته اند آن را روشن کنند.
بنابراین، برای مطالعه جدید، محققان دانشگاه TU Dresden می خواستند به این موضوع پی ببرند. 
دکتر اولاف برگمان (Olaf Bergmann) پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: برخی از مطالعات به این احتمال اشاره کردند که سلول‌ های کبدی عمر طولانی دارند، در حالی که برخی دیگر چرخش ثابتی را نشان دادند. برای ما واضح بود که اگر می‌ خواهیم بدانیم در انسان چه اتفاقی می ‌افتد، باید راهی برای ارزیابی مستقیم سن سلول ‌های کبدی انسان پیدا کنیم.
برای یافتن راه حل، تیم پژوهشی به یک منبع عجیب روی آورد. این منبع، آزمایش های هسته ای دهه ۱۹۵۰ بود. هنگامی که بمب ‌های هسته ‌ای در بالای زمین منفجر شدند، مقادیر عظیمی از رادیوکربن به جو منفجر شد و متعاقباً به دی ان ای گیاهان و حیوانات وارد شد. پس از ممنوعیت آزمایش ‌های هسته‌ ای بر روی زمین در سال ۱۹۶۳، سطح رادیو کربن در اتمسفر و همینطور در سلول ‌های موجودات زنده سال به سال کاهش می ‌یابد.
برگمان گفت: اگرچه این مقادیر ناچیز و بی ضرر هستند، اما می‌ توانیم آن‌ها را در نمونه‌ های بافتی شناسایی و اندازه ‌گیری کنیم. با مقایسه مقادیر با سطوح رادیوکربن اتمسفر، می توانیم به طور گذشته نگر سن سلول ها را تعیین کنیم.
برای عملی کردن این ایده، تیم تحقیقاتی سطوح رادیو کربن را در کبد ۳۳ فرد فوت شده بین ۲۰ تا ۸۴ سال مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
در ادامه محققان دریافتند که کبدها تقریباً همسن بوده و بدون توجه به سن فرد، به طور متوسط کمی کمتر از سه سال عمر دارند. اما همه سلول‌ ها در یک کبد معین هم سن نیستند، برخی از آنها هر سال یا بیشتر بازسازی می ‌شوند، در حالی که برخی دیگر می‌ توانند تا یک دهه باقی بمانند. جالب است که سلول ‌هایی که عمر طولانی ‌تری داشتند، سلول ‌هایی بودند که مجموعه‌ های بیشتری از کروموزوم‌ها را جمع ‌آوری کرده بودند.
 برگمان اینگونه توضیح می دهد که، بیشتر سلول‌ های ما دو دسته کروموزوم دارند، اما برخی از سلول‌ها با افزایش سن دی ان ای بیشتری را جمع ‌آوری می‌ کنند. در نهایت، چنین سلول ‌هایی می ‌توانند چهار، هشت یا حتی تعداد بیشتری از کروموزوم‌ ها را حمل کنند.
از آنجایی که این بخش در کبد به تدریج با افزایش سن افزایش می‌ یابد، این امر می‌ تواند یک مکانیسم محافظتی باشد که ما را از تجمع جهش‌های مضر محافظت می ‌کند. او در انتها افزود، ما باید دریابیم که آیا مکانیسم های مشابهی در بیماری مزمن کبد وجود دارد که در برخی موارد می تواند به سرطان تبدیل شود.
شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Cell Systems منتشر شده است.