سیارات در منظومه‌های ستاره‌ای جای دارند، ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره‌ یک کهکشان‌ را تشکیل می‌دهد و میلیاردها کهکشان هم خوشه‌های عظیم کهکشانی را می‌سازند.
تکامل کهکشان‌ها میلیاردها سال طول می‌کشد. در واقع کهکشان‌هایی که تلسکوپ‌های امروزی مشاهده می‌کنند اساساً تصویری از گذشته هستند. مثلا اگر به کهکشانی در فاصله‌ی ۱۰ میلیارد سال نوری نگاه کنیم، آن را همانطوری می‌بینیم که ۱۰ میلیارد سال پیش بوده است.
در این مورد، محققان عکس‌های فوری از کهکشان‌های جوان گرفتند و سپس روند زندگی و شکل‌گیری آنها را طی یازده میلیارد سال شبیه‌سازی کردند تا ببینند که خوشه‌های کهکشانی چگونه شکل می‌گیرند. این شبیه‌سازی کمک می‌کند تا مدل استاندارد کیهان‌شناسی آزمایش شود.