اخترشناسان بتازگی به این موضوع پی بردند که یک سیاهچاله قبل از اینکه جت از خود ساطع کند، یک تاج بزرگ ایجاد می‌کند. پژوهشگران دانشگاه خرونینگن هلند برای درک این موضوع ۱۵ سال داده را از تلسکوپ‌های مختلف جمع‌آوری کردند.
سیاهچاله‌ی بررسی شده یک سیاهچالۀ مجزا نیست، بلکه یک منظومه‌ی دوتایی متشکل از یک “سیاهچاله” و یک “ستاره معمولی” است که به دور یکدیگر می‌چرخند. این منظومه‌ی دوتایی حدود ۳۶ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی عقاب قرار دارد. وزن این سیاهچاله حدود ۱۲ برابر خورشید است، این موضوع آن را به یکی از سنگین‌ترین سیاهچاله‌های ستاره‌وار شناخته شده تبدیل می‌کند.
پژوهشگران گمان می‌کنند که وجود یک میدان مغناطیسی، انرژی بیشتری فراهم می‌کند. همچنین این میدان مغناطیسی و انرژی آن توضیح می‌دهند که چرا جت‌های سیاهچاله تشکیل می‌شود.