دو کاوشگر وویجر که دورترین اشیاء ساخت دست بشر در جهان به شمار می‌آیند و از منظومه شمسی بیرون رفته‌اند، به زودی فرآیند خاموش شدن را آغاز می‌کنند. این دو فضاپیما که در دهه ۱۹۷۰ پرتاب شدند، بسیار فراتر از انتظار عمل کردند و حالا امسال به خاطر کمبود انرژی باید کم‌کم قطعات مختلف خود را غیرفعال کنند تا برای مدت بیشتری زنده بمانند.
به گزارش وب‌سایت Scientific American، ناسا می‌خواهد از سال جاری میلادی دست به خاموش کردن برخی از سیستم‌های وویجر ۱ و ۲ بزند. انرژی این دو کاوشگر هر سال کم و کمتر شده و برای افزایش طول عمر آن‌ها راه دیگری باقی نمانده است. سازمان فضایی آمریکا می‌خواهد با غیرفعال‌سازی ابزارهای غیرضروری تا حد ممکن به عمر این فضاپیماها بیفزاید.
فضاپیماهای وویجر احتمالا تا ۲۰۳۰ زنده می‌مانند
اگرچه آمریکا این دو کاوشگر را برای یک ماموریت چهارساله ساخته بود، وویجرها پس از ۴۴ سال و نیم هنوز زنده هستند. بنابراین طول عمر آن‌ها حدود بیش از ۱۰ برابر انتظارات افزایش یافته است. با این حال، حضور چهار دهه‌ای در فضا مشکلاتی را برای این فضاپیماها به وجود آورده است. حالا ناسا تصمیم گرفته تا خاموش کردن برخی از سیستم‌های وویجر ۱ و ۲ را آغاز کند تا شاید بتواند آن‌ها را تا سال ۲۰۳۰ زنده نگه دارد. ولی بعید به نظر می‌رسد که بعد از ۲۰۳۰ بتوانیم همچنان شاهد حیات این دو کاوشگر باشیم و از آن‌ها اطلاعات ارزشمند دریافت کنیم.
برنامه وویجر خوش‌شانس بود که توانست از هم‌آرایی کیهانی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون بهره‌مند شود و در سفری که به بیرون از منظومه شمسی داشت، از همه آن‌ها بازدید کند. این دو کاوشگر موفق شدند از ابرهای مشتری عکس بگیرند، از پدیده جدیدی شبیه فعالیت‌های آتشفشانی در قمر مشتری مطلع شوند و حلقه‌های زحل را بررسی کنند.
ولی شاید مهم‌ترین تصویر ارسالی از این پروژه، تصویر معروف «نقطه آبی کم‌رنگ» بود که در سال ۱۹۹۰ توسط وویجر ۱ ارسال شد. این عکس از فاصله ۵.۹ میلیون کیلومتری خورشید در نزدیکی مدار نپتون، کره زمین را به شکل یک نقطه بسیار ریز در سیاهی بیکران فضا نشان می‌دهد و به همه یادآوری می‌کند که ما چقدر در برابر عظمت جهان کوچک و ناچیز هستیم.
