دکتر «جونگ مو آن» از دانشگاه تگزاس موفق به ساخت ترکیب تازه‌ای شده که توانایی از میان بردن طیفی از تومورهای سرطانی مانند سرطان پستان که به سختی درمان می‌شود را دارد.
گفتنی است که آزمایش مذکور در هر دو حالت سلول‌های ایزوله شده از بافت سرطانی انسان و همینطور بافت سرطانی انسانی رشد پیدا کرده در بدن موش‌های آزمایشگاهی صورت گرفته که مقاله آن نیز اخیرا منتشر شده است.
امیدی تازه برای درمان سرطان
دکتر جونگ مو آن برای بیش از ۱۰ سال مشغول تحقیق در رابطه با ساخت مولکولی بود که بتواند جهت درمان سرطان، پروتئین و تعاملات پروتئینی سلول‌ها را هدف قرار دهد. وی در طول تحقیقات کنونی خود توانست ماده‌ای را تولید کند که به علت تاثیرگذاری روی سلول‌های سرطان پستان حاوی گیرنده‌های استروژن (ER) یا فاقد آنها، ERX-41 نام گرفته است.
در حال حاضر درمان‌های موثری برای سرطان‌های پستان دارای گیرنده استروژن وجود دارد اما همچنان برای درمان «سرطان پستان سه‌گانه منفی» (TNBC) گزینه‌های چندانی در دسترس نیست زیرا این نوع از تومور فاقد هرگونه گیرنده برای استروژن، پروژسترون و «گیرنده شماره ۲ عامل رشد اپیدرمی» است.
به گفته دکتر «آن»، مزیت ماده ERX-41 آنجاست که طی روند درمان کاری به سلول‌های سالم ندارد و تنها به از بین بردن سلول‌های سرطانی می‌پردازد، چه گیرنده‌های استروژن داشته باشند و چه فاقد آن باشند. با این حال سوال پیش آمده در تحقیقات این بود که اگر ماده مذکور گیرنده‌های استروژن در سلول‌های TNBC را هدف قرار نمی‌دهد، پس به چه چیزی حمله می‌کند؟
دانشمندان در ادامه متوجه شدند ERX-41 به یک پروتئین سلولی با نام lysosomal acid lipase A (LIPA) متصل است. این پروتئین لیپا در بخشی از ساختار سلول که اندوپلاسمیک رتیکولوم نام دارد، یافت می‌شود، اندامکی که وظیفه آن ساخت و پرداخت پروتئین‌ها است.
در ادامه یک تومور برای آنکه سریعا رشد کند به تولید حجم عظیمی از پروتئین نیاز دارد و این امر اندوپلاسمیک رتیکولوم را تحت فشار قرار می‌دهد، بدین ترتیب سلول‌های سرطانی در مقایسه با سلول‌های سالم دست به تولید پروتئین لیپای بیش از حد می‌زنند.
در نهایت این همان نقطه‌ای است که ERX-41 وارد داستان می‌شود و با انسداد اندوپلاسمیک رتیکولوم از تولید پروتئین اضافی لیپا جلوگیری می‌کند و در نتیجه سلول بیمار را هم از میان می‌برد.
همچنین در پایان لازم به ذکر است این تحقیقات در نمونه‌های انسانی و غیر انسانی نتایج مثبتی به دنبال داشتند اما نکته امیدوارکننده، تاثیر این درمان بر انواع دیگر سرطان‌هایی است که به اندوپلاسمیک رتیکولوم ارتباط دارند و شامل مواردی چون سرطان پانکراس، تخمدان و تهاجمی‌ترین انواع سرطان‌های مغزی نیز می‌شود.
