اسپیسایکس در حال آماده شدن برای پرتاب مأموریت کرو-۴ ناسا به ایستگاه فضایی بینالمللی است، جایی که فضانوردان شش ماه آینده را مشغول انجام مجموعهای از آزمایشهای علمی متنوع در محیط ریزگرانش خواهند بود.
مأموریت کرو-۴ شامل فضانوردان ناسا، «کیل لیندگرن» (Kjell Lindgren)، «رابرت هاینز» (Robert Hines)، «جسیکا واتکینز» (Jessica Watkins) و همچنین فضانورد آژانس فضایی اروپا «سامانتا کریستوفورتی» (Samantha Cristoforetti) است. این گروه خدمه توسط یک کپسول دراگون اسپیسایکس با موشک فالکون ۹ از مرکز فضایی کندی در فلوریدا پرتاب خواهند شد.
این پرتاب پیش از این برای شنبه ۲۳ آوریل (۳ اردیبهشت) برنامهریزی شده بود اما تأخیرهای آبوهوایی مانع از بازگشت مأموریت Ax-1 شده است و بنابراین پرتاب کرو-۴ هم زودتر از روز سهشنبه ۲۶ آوریل (۶ اردیبهشت) انجام نمیشود.
همانطور که از نام آن پیداست، «کرو-۴» (Crew-4) چهارمین مأموریت سرنشینداری است که بهعنوان بخشی از برنامهی سفرهای سرنشیندار تجاری به فضا پرتاب میشود. طی این برنامه، آژانس فضایی برای فرستادن و بازگرداندن فضانوردان خود به ایستگاه فضایی، تا کنون به شرکت فضایی خصوصی «اسپیسایکس» (SpaceX) متکی بوده است. هرچند بوئینگ هم برای این مأموریتها با ناسا قرارداد دارد، اما هنوز موفق به توسعهی نسخهی نهایی و ایمن فضاپیمای «استارلاینر» (Starliner) خود نشده است.
با پرتاب کرو-۴، واتکینز نخستین زن سیاهپوست در تاریخ لقب میگیرد که مأموریتی طولانیمدت را در فضا آغاز میکند و همچنین نخستین زن سیاهپوستی خواهد بود که در ایستگاه فضایی بینالمللی زندگی و کار خواهد کرد.
اعضای این مأموریت پس از رسیدن به ایستگاه مداری، با فضانوردان ناسا «راجا چاری» (Raja Chari)، «توماس مارشبرن» (Thomas Marshburn) و «کایلا بارون» (Kayla Barron) و «ماتیاس مورر» (Matthias Maurer) فضانورد آژانس فضایی اروپا که همه نوامبر ۲۰۲۱ توسط مأموریت کرو-۳ به ایستگاه رسیده بودند، ملاقات خواهند کرد.
فضانوردان روس شامل «اولگ آرتیموف» (Oleg Artemyev)، «دنیس ماتویف» (Denis Matveev)، «سرگی کورساکوف» (Sergey Korsakov) ، «آنتون شکاپلروف» (Anton Shkaplerov) و «پیوتر دوبروف» (Pyotr Dubrov) هم در ISS حضور دارند و بدین ترتیب شمار خدمهی ایستگاه به ۱۲ نفر خواهد رسید که یکی از شلوغترین زمانها در طول مأموریت بیست سالهی آن خواهد بود. رکورد بیشترین تعداد فضانورد در ایستگاه فضایی در دوران شاتلهای فضایی، سال ۲۰۰۹ هنگامی زمانی زده شد که ۱۳ خدمه در آن حضور داشتند.
فضانوردان مأموریت کرو-۴ در مرکز آموزش فضانوردان ناسا
کرو-۴ علاوه بر خدمه، مجموعهی علمی متنوعی را با آزمایشهایی دربارهی سلامت فضانوردان، توسعهی شبکیهی مصنوعی و رشد گیاهان بدون خاک است. کار این متخصصان در مدار باعث توسعهی شبکیهی مصنوعی انسان برای بازیابی بینایی افراد خواهد شد زیرا محیط ریزگرانش میتواند کیفیت و پایداری ایمپلنتها را بهبود ببخشد.
این تیم همچنین از تکنیکهای هیدروپونیک (بر پایهی مایع) و ایروپونیک (بر پایهی هوا) برای رشد گیاهان بدون خاک در ایستگاه فضایی بینالمللی استفاده خواهند کرد که میتواند منبع تغذیه برای فضانوردان در طول مأموریتهای فضایی طولانیمدت باشد. یک دستگاه قابل حمل به نام «آرهلث» (rHealth) برای نظارت بر سلامت فضانوردان در طول اقامت شش ماههی آنها در ایتسگاه فضایی بینالمللی استفاده خواهد شد.
به گفتهی ناسا این سیستم از لیزر برای مرتبسازی و شناسایی سلولها، تجزیهوتحلیل تعداد آنها و تشخیص اختلالات سلامتی مانند سرطان خون استفاده میکند.
با وجود همهی این برنامهریزیها، پیش از پرتاب مأموریت کرو-۴، تیم باید منتظر خروج نخستین گروه فضانوردان کاملا خصوصی ایستگاه فضایی بینالمللی باشد. اعضای مأموریت «آکسیوم اسپیس» (Axiom Space) در ۹ آوریل به ایستگاه فضایی رسیدند و ابتدا قرار بود هشت روز را در مدار پایین زمین بگذرانند، اما اکنون آبوهوای بد، فعلا اقامت آنها در ایستگاه را تا روز ۲۳ آوریل (۳ اردیبهشت) به تعویق انداخته است.
منبع: Gizmodo
