به طور کلی درمان عفونت های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس دشوار است و درمان سل به ویژه با ظهور سویه هایی که به دارو مقاوم هستند، دشوار تر می شود. به تازگی پژوهشگران در صدد هستند درمان جدیدی برای این بیماری ابداع کنند.
تیمی از محققان دانشگاه اوکلاهاما به سرپرستی پروفسور هلن زگورسکایا، در حال تلاش برای یافتن داروهای جدید و موثرتر برای سل هستند. کارشناسان می گویند که باکتری ایجاد کننده سل، عامل شماره یک بیماری های عفونی در جهان است. این بیماری میلیاردها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد و حدود ۲۵ درصد از جمعیت جهان با این بیماری درگیر هستند.
درمان بیماران مبتلا به سل با علائم فعال معمولاً شامل استفاده از آنتی بیوتیک های متعدد برای ماه ها است. اما، مانند تعداد فزاینده ای از عفونت‌های باکتریایی دیگر، این بیماری عفونی نیز هر روز در برابر دارو مقاوم تر می شود.
زوگورسکایا، سرپرس این مطالعه و پروفسور جورج لین کراس در دپارتمان شیمی و بیوشیمی در کالج هنر و علوم خانواده دوج، گفت: در حال حاضر، درمان سل به ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌هایی نیاز دارد که بیماران به مدت شش ماه مصرف کنند، اما اکنون تصور می شود که این بیماری به درمان پاسخ نمی دهد.
وی در ادامه توضیحات خود افزود: ما گزینه های درمانی متنوع برای این عفونت را در اختیار نداریم و به همین دلیل به داروهای جدید نیاز داریم.
در این مطالعه، محققان ناقل پروتئین غشایی مایکوباکتریال Large 3 (MmpL3) و آنالوگ های آن را بررسی کردند. این پروتئین غشای داخلی برای ارائه داروهای جدید برای سل بسیار حیاتی است.
به گفته پژوهشگران، انتقال دهنده های MmpL3 برای جابجایی موادی که برای ساخت غشای خارجی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد نیاز هستند، حیاتی است. بنابراین، انتقال دهنده فوق برای رشد باکتری ها و ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی ضروری هستند.
زوگورسکایا و همکارش طی مطالعات خود MmpL3 را از سلول های باکتری جدا کرده و آن را خالص کردند. سپس، آنها این هدف اصلی را برای کشف ضد سل و آنالوگ های آن در غشاهای مصنوعی بازسازی کردند.
یافته های این مطالعه نشان داد: تمام پروتئین های بازسازی شده به انتقال پروتون در غشاها کمک می کنند. با این حال، تفاوت های قابل توجهی در پاسخ آنالوگ های MmpL3 به pH و برهم کنش های آن ها با مقلد های بستر و مهارکننده‌های ایندول-۲-کربوکسامید مشاهده شد.
این مطالعات جدید نشان می دهد که مهار کننده های خاصی فعالیت انتقال MmpL3 را همراه با آنالوگ‌های آن با مسدود کردن انتقال پروتون متوقف می کنند.
به باور کارشناسان، این مطالعه یک روش قوی برای شناسایی و ساخت داروهای جدید برای سل ایجاد کرده و زمینه را برای شناسایی مکانیسم انتقال دهنده های MmpL3 فراهم می کند.
یافته های فوق همچنین یک پایه بیوشیمیایی برای درک مهار این ناقل های پروتئینی توسط ترکیبات مولکولی کوچک فراهم می کند. متخصصان امیدوارند این امر برای توسعه آنتی بیوتیک های موثر جدید برای درمان سل بسیار مهم باشد.
