کووید طولانی مدت همچنان یک مشکل پایدار برای تعداد زیادی از بیماران مبتلا به کرونا در ماه‌های پس از ابتلا به این بیماری است. یافته های پژوهشگران حاکی از نقش پر رنگ التهاب در عوارض طولانی مدت این بیماری است.
نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که التهاب تهدید کننده زندگی بسیاری از بیماران کرونایی بوده و باعث آسیب طولانی مدت به سلامت آنها می شود. این موضوع می تواند موجب زمینه ای شدن کرونا و تبدیل کووید ۱۹ به یک بیماری مزمن شود.
در شرایط عادی زمانی که فردی سرما خورده یا حتی ذات الریه دارد، معمولاً به این فکر می کنیم که پس از بهبودی بیمار، این بیماری تمام شده است. این بیماری ها با یک بیماری مزمن مانند نارسایی احتقانی قلب یا دیابت متفاوت است که پس از یک دوره حاد همچنان بر بیماران تأثیر می گذارد.
پروفسور آرچ جی ماینوس (Arch G. Mainous III) ، سرپرست این تیم مطالعاتی و استاد دانشگاه فلوریدا گینزویل، درباره موضوع فوق می گوید: ممکن است به طور مشابه نیاز داشته باشیم که بیماری کووید ۱۹ را به عنوان عامل ایجاد اثرات مداوم در بسیاری از قسمت های بدن پس از بهبودی بیماری از دوره اولیه شروع کنیم.
هنگامی که اهمیت کووید طولانی را پس از بهبود ظاهری تشخیص دادیم، باید روی درمان هایی تمرکز کنیم تا از مشکلات بعدی مانند سکته مغزی، اختلال عملکرد مغز و به ویژه مرگ زودرس جلوگیری کنیم.
بررسی های متعددی نشان می دهد التهاب کووید خطر مرگ را یک سال بعد از ابتلا به این ویروس افزایش می دهد.
به گزارش سیناپرس، این مطالعه همچنین نشان می دهد که خطر مرگ در بیماران مبتلا به کرونا که در بیمارستان بستری بوده و التهاب شدیدی را تجربه می کردند، بیشتر است. میزان التهاب و مشکلات کووید طولانی مدت در این بیماران طی یک سال بعد از بهبودی به میزان ۶۱ درصد افزایش یافت.
این التهاب که خطر مرگ پس از یک بیماری را افزایش می دهد، مفهومی به ظاهر گیج کننده است. به طور معمول، التهاب بخشی طبیعی از پاسخ سیستم ایمنی بدن و فرآیند بهبودی است. با این حال، برخی از بیماری‌ها از جمله کرونا باعث می شوند که این پاسخ مبارزه با عفونت بیش از حد افزایش یابد. مطالعات قبلی این پدیده را طوفان سیتوکین می نامند، رویدادی که در آن سیستم ایمنی شروع به حمله به بافت های سالم می کند.
پروفسور ماینوس در این رابطه می گوید: کرونا برای ایجاد التهاب، به ویژه در اولین دوره حاد شناخته شده است. تحقیقات ما اولین مطالعه ای است که رابطه بین التهاب در طول بستری شدن در بیمارستان به دلیل کووید ۱۹ و مرگ و میر پس از بهبودی بیمار را بررسی می کند. در اینجا ما نشان می‌دهیم که هر چه التهاب در طول بستری اولیه در بیمارستان قوی تر باشد، احتمال مرگ بیمار در عرض ۱۲ ماه پس از بهبودی، بیشتر است.
به گزارش سیناپرس، در این مطالعه سوابق سلامتی ۱۲۰۷ بزرگسال بستری شده به دلیل کرونا در سیستم بهداشتی دانشگاه فلوریدا بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ بررسی شده است. محققان حداقل یک سال پس از ترخیص، این افراد را مورد معاینه قرار داده و سطح پروتئین واکنش گر C (CRP) آنها را پیگیری کردند. این پروتئین توسط کبد ترشح می شود و معیار رایج التهاب سیستمیک است.
نتایج نشان می‌دهد: بیماران مبتلا به موارد شدید از ویروس و کسانی که به اکسیژن یا تهویه نیاز داشتند، بالاترین غلظت CRP را تجربه کرده و در طول سال بعد پس از ترخیص از بیمارستان ۶۱ درصد افزایش خطر مرگ را خواهند داشت.
با این حال، پژوهشگران دریافتند که تجویز استروئیدهای ضد التهابی پس از بستری شدن در بیمارستان، خطر مرگ افراد فوق را تا ۵۱ درصد کاهش می دهد.
نویسندگان مطالعه فوق می گویند یافته های آنها نشان می دهد که توصیه های فعلی برای مراقبت پس از عفونت کروناویروس باید تغییر کند. آن ها استفاده گسترده تر از استروئیدهای خوراکی را پس از یک مورد شدید کووید توصیه می کنند.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Medicine منتشر شده است.
