اکسپلورر ۴۷ برای اندازه‌گیری ذرات پرانرژی، پلاسما، میدان‌های الکتریکی و میدان‌های مغناطیسی طراحی شده بود.
۲۲ سپتامبر ۱۹۷۲ ماهواره اکسپلورر ۴۷ ناسا به‌عنوان بخشی از برنامه اکسپلورر پرتاب شد.
اکسپلورر برای اندازه‌گیری ذرات پرانرژی، پلاسما، میدان‌های الکتریکی و میدان‌های مغناطیسی طراحی شده بود. این ماهواره به انجام مطالعات درباره فضای بین سیاره‌ای و مناطق دم مغناطیسی از مداری تقریباً دایره‌ای ادامه داد.
انرژی این فضاپیما از سلول‌های خورشیدی و یک باتری شیمیایی تأمین می‌شد.
آزمایشات اکسپلورر ۴۷
این ماهواره ۱۲ آزمایش را انجام داد که شامل موارد زیر می‌شود:
آزمایش اندازه‌گیری ذرات باردار: سه آشکارساز حالت جامد، ذرات و پرتوهای ایکس (عمدتاً با منشأ خورشیدی) را مورد مطالعه قرار دادند.
آزمایش الکترون‌ها و ایزوتوپ‌های هیدروژن و هلیم: این آزمایش برای اندازه‌گیری الکترون‌ها، پوزیترون‌ها، هسته‌های خورشیدی و کهکشانی و جداسازی ایزوتوپ‌ها از هیدروژن از طریق اکسیژن طراحی شده بود.
الکترون‌ها و پروتون‌های پرانرژی: اهداف این تحقیق عبارت بودند از: (۱) بررسی ویژگی‌های انتشار پرتوهای کیهانی خورشیدی از طریق محیط بین سیاره‌ای. (۲) مطالعه شارهای الکترون و پروتون در سراسر دم ژئومغناطیسی و نزدیک کناره‌های مگنتوسفر. (۳) مطالعه ورود پرتوهای کیهانی خورشیدی به مگنتوسفر.
آزمایش یون‌ها و الکترون‌ها در محدوده انرژی ۰.۱ تا ۲ MeV: این آزمایش برای تعیین ترکیب و طیف انرژی ذرات کم‌انرژی مرتبط با فعالیت خورشیدی و فرآیندهای بین سیاره‌ای طراحی شده بود.
آزمایش میدان‌های مغناطیسی: این آزمایش شامل یک مغناطیس‌سنج شار بود که برای مطالعه میدان‌های مغناطیسی، دنباله بین سیاره‌ای و ژئومغناطیسی طراحی شده بود.
اندازه‌گیری پروتون‌ها و الکترون‌های کم انرژی: این آزمایش طیف انرژی الکترون‌ها و پروتون‌های کم‌انرژی را در محدوده زمین‌مرکزی اندازه‌گیری کرد تا طوفان‌های ژئومغناطیسی، شفق قطبی و دیگر پدیده‌های مگنتوسفر را درک کنند.
موج پلاسما: اجزای میدان الکتریکی عمود بر محور اسپین فضاپیما و مولفه میدان مغناطیسی موازی با آن محور جست‌و‌جو و اندازه‌گیری شد.
آزمایش ذرات خورشیدی و پرتو کیهانی: آزمایش پرتو کیهانی، ترکیب و توزیع زاویه‌ای الکترون‌های خورشیدی و کهکشانی، پروتون‌ها و هسته‌های سنگین‌تر را تا Z=30 اندازه‌گیری کرد.
آنالایزر الکترواستاتیک پلاسمای خورشیدی: یک تحلیلگر الکترواستاتیک نیم‌کره‌ای برای مطالعه شدت جهت یون‌ها و الکترون‌های مثبت در باد خورشیدی، غلاف مغناطیسی و دم مغناطیسی استفاده شد.
جام پلاسمای خورشیدی فارادی: یک جام فارادی برای مطالعه شدت جهت یون‌ها و الکترون‌های مثبت در باد خورشیدی، ناحیه گذار و دم مغناطیسی استفاده شد.
ترکیب یون باد خورشیدی: از یک تحلیلگر الکترواستاتیک و انتخاب‌گر سرعت برای به‌دست آوردن داده‌های اکتشافی درمورد ترکیب یون‌های سنگین در باد خورشیدی استفاده شد.
مطالعه الکترون‌های پرتو کیهانی، خورشیدی و مغناطیسی: این آزمایش الکترون‌ها و پوزیترون‌های کهکشانی و خورشیدی را در محدوده انرژی جنبشی خاصی مورد مطالعه قرار داد.
