تیمی از پژوهشگران دانشگاه ایالتی نیویورک، گونه ای از عنکبوت های گرمسیری را شناسایی کردند که از یک کپسول هوا برای تنفس و پنهان شدن در زیر آب استفاده کرده و می تواند از چنگ شکارچیان خود گریخته و برای ۳۰ دقیقه در زیر آب نفس بکشد.
دکتر لیندسی سویرک، استادیار دانشکده علوم زیستی در دانشگاه بینگهمتون، دانشگاه ایالتی نیویورک و تیمی از همکارانش موفق به شناسایی نوعی عنکبوت استوایی بزرگ با نام Trechalea extensa شدند که در هنگام احساس خطر، از دست انسان ها و سایر تهدیدات محیطی فرار کرده و در زیر آب پنهان می شد. پیش از این قابلیت فوق الذکر در این عنکبوت ها شناسایی نشده بود.
گفتنی است تیم پژوهشی فوق، قبلاً یک گونه مارمولک را در کاستاریکا مشاهده کرده بود که می توانست به مدت ۱۶ دقیقه زیر آب بماند تا از دید شکارچیان پنهان شود..
دکتر سویرک در این رابطه می گوید: برای بسیاری از گونه ها، خیس شدن و قرار گرفتن در محیط سرد خطرناک است و می تواند به قیمت جانشان تمام شود. تاکنون هیچ دانشمند و حشره شناسی از این ویژگی عنکبوت های ترچالیا آگاه نبود و کسی نمی دانست که این گونه حشره قادر به مخفی شدن در زیر آب آن هم برای ۳۰ دقیقه است.
بررسی های این تیم پژوهشی نشان داد: این عنکبوت حدود نیم ساعت را زیر آب سپری کرده و در حالی که غوطه ور بود، یک پوشش کپسول مانند از هوا را روی تمام بدن خود نگه داشت. دکتر سویرک و همکارانش گمان می کنند که موهای تیره ای که بدن عنکبوت را می پوشانند به حفظ این لایه هوا کمک کرده و از اتلاف حرارتی در زیر آب یا ورود آب به اندام های تنفسی عنکبوت جلوگیری می کنند.
به نظر می رسد که لایه هوای اطراف عنکبوت در زیر آب، توسط موهای آبگریز که تمام سطح بدن عنکبوت را پوشانده است، در جای خود ثابت می شود. این پوشش مو و کپسول هوا آنقدر کامل است که تقریباً به نظر می رسد عنکبوت در یک غلاف نقره گذاشته شده است.
به باور محققان، این لایه هوا ممکن است برای دور نگه داشتن منافذ تنفسی از آب مفید باشد، زیرا این عنکبوت ها هوا تنفس می کنند. لایه هوا همچنین ممکن است به به حداقل رساندن تلفات حرارتی در داخل آبی که عنکبوت خود را در آن غوطه ور می کند، کمک کند. این مشاهدات بینش جدیدی در مورد اینکه چگونه برخی گونه ها می توانند با مشکل یافتن پناهگاه در زیر آب کنار بیایند، ارائه می دهد.
دکتر سویرک در رابطه با موضوع فوق گفت: این عنکبوت ها و به طور کلی هر حیوانی که از دست شکارچیان پنهان می شود، باید تمام تلاش خود را برای مدیریت ریسک انجام دهند. برای برخی از گونه ها این به معنای رها کردن قلمرو یا قرار گرفتن در شرایط فاقد محافظت است.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن با عنوان یک تاکتیک بالقوه ضد شکارچی، در آخرین شماره مجله تخصصی Ethology منتشر شده است.
