محققان آمریکایی در یک پژوهش پیشرو و جدید گزارش داده اند که تغییرات اپی ژنتیک در دوران بارداری می توانند در ایجاد آسم فرزندان موثر باشند.
آسم یک بیماری مزمن است و مبتلا بودن مادر به آسم یک عامل خطر مهم برای بروز این بیماری در نوزاد محسوب می شود. تیمی از محققان دانشگاه شیکاگو تفاوت های اپی ژنتیکی چشمگیری را در سلول های راه هوایی بیماران مبتلا به آسم که مادران آسمی دارند، در مقایسه با بیمارانی که مادرانشان به این بیماری مبتلا نبودند، یافته اند.
محققان سال ها تأثیرات ژنتیکی که در ایجاد آسم نقش دارند، از جمله عوامل اپی ژنتیکی را بررسی کرده اند. اپی ژنتیک به تغییراتی در نحوه بیان ژن ها اشاره دارد که توسط تغییرات یا جهش های درون توالی DNA هدایت نمی شوند. به گزارش سیناپرس، در عوض، فعالیت ژن را می توان با اتصال ساختارهای شیمیایی کوچک مانند گروه های متیل به DNA روشن یا خاموش کرد. بسیاری از عوامل محیطی بر الگوهای متیلاسیون DNA تأثیر می گذارند، از جمله محیط درون رحمی.
در این مطالعه، تیم پژوهشی فوق، الگوهای متیلاسیون DNA متفاوتی را در سلول های اپیتلیال راه های هوایی تحتانی بزرگسالان مبتلا به آسم که مادران آن ها نیز به این بیماری مبتلا بودند، در مقایسه با بیمارانی که مادرانشان آسم نداشتند، پیدا کردند.
محققان توضیح می دهند، الگوهای متیلاسیون در بیمارانی که مادران مبتلا به آسم دارند با کاهش بیان ژن ها در مسیرهای ایمنی در ارتباط است. این مسیرهای ایمنی با اختلال در سیگنال دهی سلول های T، نوعی از سلول های ایمنی تطبیقی که در مبارزه با عفونت ها، نقش دارند، مرتبط هستند.
از نظر بالینی، یک نوع شدید آسم وجود دارد که با عنوان ۲-low asthma شناخته شده و با عدم پاسخگویی به درمان های استاندارد کورتیکواستروئید تعریف می شود که فرآیندهای التهابی را سرکوب می کنند. به گزارش سیناپرس، به گفته محققان درمان این نوع آسم دشوار است.
محققان اظهار داشته اند: نتایج ما نشان می دهند که یک علت زمینه ای، به دلیل اختلال در پاسخ های ایمنی است، که به طور بالقوه عدم پاسخ درمانی به کورتیکواستروئیدها را توضیح می دهد و مسیرهای جایگزین را به عنوان درمان برای این گروه از بیماران پیشنهاد می کند.
آن ها بر این باورند که تغییرات اپی ژنتیکی مشاهده شده در بیماران مبتلا به آسم، احتمالا در دوران جنینی رخ داده اند و قرار گرفتن در معرض محیط درون رحمی مادر مبتلا به آسم، احتمال ابتلای آن ها به آسم را در مراحل بعدی زندگی، افزایش می دهد.
به گزارش سیناپرس، یافته های تحقیقاتی فوق در مجله National Academy of Sciences منشر شده اند.
