بر اساس تحقیقات جدید تحریک بخش خاصی از قشر شنوایی مغز بلافاصله درک گفتار را نسبت به صدای پس زمینه در بیمار مبتلا به صرع بهبود بخشید.
درک گفتار با وجود سر و صدای زیاد اطراف یک امر چالش برانگیز در زندگی روزمره است که بسیاری از شنوندگان با آن مشکل دارند. با این حال، پژوهشگران موردی را گزارش می کنند که در آن تحریک الکتریکی مغز با الکترودهای کاشته شده در پلانوم تمپورال چپ (PT) یک بیمار به طور قابل توجهی کیفیت ذهنی او را تا ۵۰ درصد و درک عینی گفتار را تا ۹۷ درصد بهبود بخشید.
برای درمان موارد شدید صرع، جراحان الکترودهایی را در مغز بیمار می کارند تا ناحیه ای که باعث تشنج می شود را مشخص کنند. در طی یکی از این روش ها، جراحان الکترودهایی را در نزدیکی قسمتی از قشر شنوایی مغز به نام پلانوم تمپورال کاشتند که به نظر می رسید در هنگام تحریک، درک گفتار را بهبود می بخشد.
محققان دانشگاه کلمبیا و مؤسسه تحقیقات پزشکی فاینشتاین مجموعه ای از آزمایش ها را برای کشف خواص دقیق این منطقه از مغز در قالب یک مطالعه غیرتهاجمی، گرد هم آوردند. آنها ناحیه PT مغز بیمار را در حین پخش کلیپ های صوتی فردی که با صدای پس زمینه بلند صحبت می کرد، تحریک کردند.
به گزارش سیناپرس، این آزمایش درست مانند یک مهمانی پر سر و صدا بود که در آن شخص بیمار جمله گفته شده را رمزگشایی کرده و وضوح صدای آن را در مقیاس ۱ تا ۵ ارزیابی می کرد.
به گفته محققان، بدون تحریک، بیمار مورد آزمایش تنها می توانست چند کلمه را بشنود و در ابتدا به کلیپ ها امتیاز ۲ داد. پس از تحریک مغزی، بیمار اکثر کلمات را فهمیده و کلیپ ها را ۴ یا ۵ ارزیابی کرد. به گزارشsinapress، ین بیمار این تجربه را اینگونه توصیف کرد: صداها را خیلی واضح تر دریافت می کنم، من هنوز صدا را می شنوم اما صدا خیلی واضح تر می شود، گویی کسی آن را در گوش من می گوید.
به گزارش سیناپرس، این یافته ها به طور علّی قسمت PT مغز را در سرکوب صدای اضافی پس زمینه دخیل می داند و ممکن است به یک راه حل بالقوه عصبی مصنوعی برای کمک به چالش ادراک گفتار در سر و صدا در آینده تبدیل شود.
