تحقیقات پیشگامانه دانشگاه کاونتری می تواند به امدادگران در هنگام درمان عابران پیاده آسیب دیده در تصادفات جاده ای کمک های حیاتی و نجات دهنده ارائه دهد.
 یک پایگاه داده دقیق از صدمات عابر پیاده ناشی از تصادفات در کنار یک مدل ریاضی در حال توسعه است که می تواند تصادفات عابرین پیاده را مهندسی معکوس کرده و سی تی اسکن مجازی را از عکس های ساده جراحات بیمار و وسیله نقلیه درگیر تولید کند.

این سی ‌تی ‌اسکن ‌های مجازی بدن به پزشکان کمک می ‌کند در عرض چند ثانیه، در مورد آسیب‌های داخلی بالقوه فرد مصدوم، درمان صحیح را انجام دهند. این اطلاعات همچنین می تواند به بیمارستان ارسال شود، بنابراین سرعت تریاژ و بهبود درمان مصدوم پس از ورود به واحدهای حوادث و اورژانس افزایش می یابد.
دکتر کریستف باستین (Christophe Bastien) و همکارانش در مرکز تحقیقاتی دانشگاه کاونتری برای حمل و نقل و شهرها در آینده در حال توسعه این پایگاه داده ترومای عابر پیاده در ارتباط با بیمارستان ها هستند. این تحقیق به عنوان برنده جایزه بین المللی ایمنی جاده ای پرنس مایکل انتخاب شده است که دستاوردها و نوآوری های برجسته در بهبود ایمنی جاده در سراسر جهان را به رسمیت می شناسد.
دکتر کریستوف باستین، دانشیار مرکز حمل و نقل و شهرهای آینده دانشگاه کاونتری در این باره گفت: مدل ریاضی با کمک عکاسی اولیه، اساساً تصادفات عابرین پیاده را مهندسی معکوس کرده و از طریق این چارچوب می ‌تواند نکات کلیدی را در اختیار امدادگران قرار دهد.

او می افزاید: ما نسبت به پتانسیل چنین کمک های حیاتی برای کمک به امدادگران برای نجات جان و بهبود درمان عابران پیاده که در تصادفات و حوادث ترافیکی درگیر بوده اند خوشبین هستیم. در دراز مدت، ما بسیار امیدواریم که بتوانیم چارچوب دقیق خود را به میزانی توسعه دهیم که بتواند خدمات مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان را گسترش دهد. او همچنین افزود که گام بعدی ما تامین بودجه برای ادامه توسعه این پروژه است. تحقیقات ما خواهان زیادی از بیمارستان ها، خدمات آمبولانس، پزشکی قانونی و پلیس دارد.

به گفته کارشناسان، صدمات ناشی از ترومای عابر پیاده می تواند بسیار با اهمیت بوده و عوامل انسانی روند تریاژ را کندتر کند، بنابراین وجود راهی برای تسریع در این روند و به حداقل رساندن این عوامل انسانی بدون شک باعث بهبود نتایج و نجات جان بیماران می شود.
 دکتر باستین در انتها می گوید: شکی در ذهن من نیست که این تحقیق و این چارچوب می توانند سرعت پزشکان را در الگوهای آسیب و تریاژ و حتی بسته های درمانی و مداخلات اولیه درمان را بهبود بخشیده و باعث ایجاد سناریوها یا شرایط تغییر دهنده زندگی شود.