ماهی های مرکب یکی از شگفت انگیزترین موجودات جهان محسوب می شود و پژوهشگران در تلاش برای شناسایی جد بزرگ این جانور هستند. بررسی های دیرینه شناسان نشان می دهد جد بزرگ این جانور یک شکارچی بی رحم و خوفناک بوده است.
مکنده های عضلانی روی بازوهای سفالوپود منقرض شده نشان می دهد که این جانوران از آنها برای چسباندن به طعمه متحرک و شکارهای خود استفاده می کردند.
ماهی مرکب خون آشام امروزی Vampyroteuthis infernalis) ) با وجود نام ترسناک خود، زندگی آرامی دارد. آنها با استفاده از سلول های چسبنده که شاخک های بلند و باریکشان را می پوشانند، در اعماق اقیانوس زندگی می کنند.
با این حال، جد بزرگ آن ها در دوره ژوراسیک، گونه ای به نام Vampyronassa rhodanica نام داشت، که با نوع امروزی این جانور کاملاً متفاوت بود. مطالعه ای که توسط محققان دانشگاه سوربن انجام شد نشان داد که V. rhodanica به احتمال زیاد شکارچیانی تهاجمی بودند که به طور فعال در اعماق اقیانوس در جستجوی طعمه بودند.
به گزارش سیناپرس، برای انجام این مطالعه، تیم محققان، اسکن سه بعدی با وضوح بالا از سه نمونه V. rhodanica به خوبی حفظ شده در La Voulte-sur-Rhône در جنوب فرانسه انجام داده و آنها را با اسکن نمونه های V. infernalis موجود در موزه تاریخ طبیعی در نیویورک آمریکا مقایسه کرد.
قدمت این نمونهها به بیش از ۱۶۴ میلیون سال قبل می رسد و طول آنها حدود ۱۰ سانتی متر است و بدن های بیضی شکل کشیده ای دارند که توسط دو باله کوچک برجسته شده اند. به گزارش سیناپرس، فسیل های V. rhodanica فوق العاده نادر هستند، زیرا مانند همتایان امروزی خود، بدن آنها عمدتاً از بافت نرم تشکیل شده است.
اسکن ها نشان داد که مکنده هایی که هر یک از هشت بازوی حیوانات را پوشانده بودند و برآمدگی های گوشتی ستون فقرات، معروف به cirri، که در امتداد داخل بازوها قرار دارند، در V. rhodanica در مقایسه با V. Infernalis بسیار قوی تر بودند.به گزارش سیناپرس، آنها همچنین دریافتند که شکل تاج بازوی V. rhodanica – ساختاری که پایه بازوهای آن را تشکیل می دهد – شکل متفاوتی دارد.
به گزارش سیناپرس، محققان تیم مطالعاتی فوق می گویند که این نشان می دهد که V. rhodanica یک شکارچی درنده فعال بوده است که از بازوهای خود برای بستن طعمه خود قبل از بلعیدن آن استفاده می کرده است.