این سیاره فراخورشیدی غول گازی به دور ستاره‌ای شبیه به خورشید در فاصله ۷۰۰ سال نوری از ما می‌چرخد و کشف وجود دی اکسید کربن در جو آن می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در زمینه ترکیبات شیمیایی و نحوه شکل‌گیری آن در اختیار اخترفیزیکدانان قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد احتمالا وب در آینده‌ای نه چندان دور بتواند دی اکسید کربن موجود در اتمسفر سیارات سنگی کوچکتر را نیز تشخیص داده و اندازه‌گیری کند.
مشاهدات قبلی از تلسکوپ‌های دیگر، مانند تلسکوپ فضایی «هابل» و «اسپیتزر» ناسا از وجود آب، سدیم و پتاسیم در جو سیاره فراخورشیدی «WASP-39 b» خبر داد. اما حالا جیمز وب با فعالیت در طول موج فروسرخ موفق شده است وجود دی اکسید کربن در جو این سیاره را تائید کند.
در این کشف، تیم تحقیقاتی از ابزار طیف نگار مادون قرمز نزدیک وب (NIRSpec) استفاده کرده است. در طیف حاصل، یک قله کوچک بین ۴.۱ تا ۴.۶ میکرون، اولین شواهد واضح و دقیق از وجود دی اکسید کربن در جو سیاره‌ای فراخورشیدی است.
WASP-39 b یک غول گازی داغ با جرمی تقریبا یک چهارم سیاره مشتری (تقریبا مشابه زحل) و قطری ۱.۳ برابر بیشتر از مشتری است. قطر زیاد آن به علت دمای بالایی است که دارد (حدود ۹۰۰ درجه سانتی گراد). برخلاف غول‌های گازی که خنک‌تر و کوچکتر (فشرده‌تر) هستند، WASP-39 b فاصله بسیار کمی با ستاره خود دارد – تنها یک هشتم فاصله بین خورشید و عطارد. WASP-39 b یک دور چرخش مداری به دور ستاره خود را تنها در کمتر از چهار روز زمینی تکمیل می‌کند. اخترفیزیکدانان این سیاره فراخورشیدی را در سال ۲۰۱۱ کشف کردند.
سیارات فراخورشیدی گذری مانند WASP-39 b که مدارهای آن‌ها را به جای از بالا، به صورت لبه‌ای رصد می‌کنیم، فرصت ایده‌آلی برای کاوش جو در اختیار محققان قرار می‌دهند. از آنجایی که گازهای مختلف، ترکیب‌های مختلفی از رنگ‌ها را جذب می‌کنند، محققان می‌توانند تفاوت‌های کوچک موجود در نور ارسالی (بازتاب نور ستاره از جو سیاره) را تجزیه و تحلیل کنند و دقیقا مشخص کنند چه ساختار شیمیایی دارد.
مولکو‌ل‌های دی اکسید کربن ردیاب‌های حساس داستان شکل‌گیری سیاره هستند.
این مشاهدات تنها بخشی از یک ماموریت جیمز وب در مطالعه سیارات فراخورشیدی است – برنامه‌ای با نام «Early Release Science» که به گونه‌ای طراحی شده است که در اسرع وقت داده‌های وب به جامعه تحقیقاتی سیارات فراخورشیدی ارائه شود.
