دانشمندان ناسا به دنبال بررسی داده‌های فضاپیمای OSIRIS-Rex دریافتند که نور و گرمای خورشید می‌تواند باعث پیری زودرس سیارک‌ها شود.
دانشمندان ناسا اخیراً با تجزیه و تحلیل تصاویر فضاپیمای OSIRIS-Rex که به دور سیارک Bennu می‌چرخد، متوجه شدند که نور و گرمای خورشید در فاصله ۱۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ سال توانسته سنگ‌های این سیارک را بشکند و بدین ترتیب فروپاشی آن را سرعت بخشد. بدین تریب این دانشمندان به باور رسیده اند که خورشید می‌تواند سیارک‌ها را پیش از موعد به پایان عمر خود نزدیک کند.
دانشمندان اخیراً متوجه شدند که بازسازی سطح در سیارک‌ها بسیار سریعتر از روی زمین اتفاق می‌افتد. با استفاده از این دانش، آن‌ها قادر خواهند بود تا زمان لازم برای تکه تکه شدن سنگ‌های سیارک‌هایی مانند Bennu به قطعات کوچک‌تر را پیش‌بینی کنند.
مارکو دلبو، دانشمند ارشد دانشگاه کوت دازور فرانسه گفت: اگرچه عدد ده‌ها هزار سال ممکن است بسیار طولانی به نظر برسد، اما واقعیت این است که تا پیش از این فکر می‌کردیم که فرآیند بازسازی و همچنین ازمیان رفتن در سیارک‌ها بسیار طولانی و در مقیاس میلیون ساله باشد. وی که محقق و نویسنده اصلی این پژوهش محسوب می‌شود، می‌افزاید؛ ما واقعاً شگفت زده شدیم وقتی فهمیدیم که روند پیری و هوازدگی در سیارک‌ها از نظر زمین شناسی خیلی سریعتر اتفاق می‌افتد.
تصویر فضاپیمای OSIRIS-Rex از سطح سیارک بننو
در زمین ما، اگرچه فرآیند‌هایی مانند رانش زمین، آتشفشان‌ها و زمین لرزه‌ها ممکن است به طور ناگهانی سطح زمین را تغییر دهند، اما بیشتر تغییرات به تدریج رخ می‌دهند. در طی میلیون‌ها سال، تغییرات آب، باد و دما به آرامی سنگ را فرسایش می‌دهند و سطوح جدیدی ایجاد می‌کنند. این فرآید، اما در سیارک‌ها به نظر می‌رسد که بسیار سریعتر رخ می‌دهد و علت این سرعت بالا نیز به نظر می‌رسد خورشید باشد. در سیارک بننو، خورشید هر ۴.۳ ساعت طلوع می‌کند. در خط استوا، اوج گیری دما در روز می‌تواند تقریبا به ۲۶۰ درجه فارنهایت (حدود ۱۲۷ درجه سانتیگراد) برسد، و کمینه‌های شبانه به منفی ۱۰ درجه فارنهایت (حدود منفی ۲۳ درجه سانتیگراد) کاهش می‌یابد. این تغییر دمای هوا در طول روز و شب سبب شکسته شدن سنگ‌های سطح سیارک می‌شود که شواهد آن را فضاپیمای OSIRIS-Rex برای ما به ثبت رسانده است.
شکاف های ایجاد شده بر روی سطح سیارک بننو
دانشمندان در تصاویر OSIRIS-Rex برای اولین بار موفق به شناسایی شکاف‌هایی در سنگ‌ها شده اند که تنها دلیل آن تغییرات دمایی در طول روز و شب این سیارک است، زیرا اگر چنین نبود الگوی شکستگی‌ها می‌بایست در جهت‌های تصادفی شکل می‌گرفت. تیم تحقیقاتی برای محاسبه دقیق‌تر الگو‌های شکستگی در سطح سیارک، یک مدل کامپیوتری طراحی کردند که در نهایت یک زمانبندی ۱۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ ساله را برای فرسایش نشان داد.
در نهایت این الگو به خوبی نشان می‌دهد که فرسایش در سیارک‌هایی مانند بننو می‌تواند بسیار سریعتر از سیاره‌هایی همچون زمین و مریخ رخ دهد و این امر نیز بخاطر نور و گرمای خورشید است. با توجه به اینکه سیارک‌های زیادی همچون بننو در منظومه ما وجود دارند، می‌توان این احتمال را مطرح کرد که خورشید قادر است بسیاری از آن‌ها را دچار پیری زودرس کند.
