اگر خورشید ما بخشی از این خوشه ستاره ای بود ، آسمان شب ما مانند یک جعبه جواهری از ستاره های درخشان می درخشید.
این خوشه، که معروف به M53 است و در کاتالوگی دیگر با نام NGC5024 شناخته می شود ، یکی از حدود ۲۵۰ خوشه کروی است که در کهکشان ما زنده مانده است.
بیشتر ستاره های M53 پیرتر و قرمزتر از خورشید ما هستند ، اما به نظر می رسد برخی از ستاره های مرموزش آبی و جوان تر هستند.
این ستاره های جوان ممکن است با این فرضیه که همه ستاره های M53 تقریباً همزمان تشکیل شده اند ، تناقض داشته باشند.
این ستاره های مرموز به عنوان ستاره های آبی سرگردان شناخته می شوند و وجودشان در M53 غیر معمول است.
پس از بررسی های فراوان ، اکنون تصور می شود که ستاره های آبی سرگردان، ستارگانی هستند که توسط ماده تازه ای که از ستاره همدم یک مجموعه ستاره دوتایی وارد می شود ، جوان شده اند.
ستاره شناسان با تجزیه و تحلیل تصاویر خوشه های کروی مانند تصویر جذاب گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل ، از فراوانی ستارگانی مانند ستاره های آبی سرگردان برای تعیین سن خوشه کروی استفاده می کنند و از این رو محدودیتی برای سن جهان بنا می نهند.
M53 که با دوربین دوچشمی ر صورت فلکی گیسوی برنیکه قابل مشاهده است، شامل ۲۵۰۰۰۰ ستاره است و یکی از دورترین خوشه های کروی نسبت به مرکز کهکشان ما است.
خبرنگار: زینب مومن زاده