اگر می‌توانستیم به این سیاره‌ی غول‌پیکر سفر کنیم دنیایی را می‌دیدیم که هنوز از گرمای پیدایش خود می‌درخشد، آن هم با رنگی همانند شکوفه‌ی گیلاس ولی تیره‌تر، یک سرخابی مات.
اخترشناسان در سال ۲۰۱۳ به کمک داده‌های فروسرخِ تلسکوپ سوبارو در هاوایی این غول گازی را در مدار پیرامون ستاره‌ای درخشان به نام جی‌جِی ۵۰۴ (گلیزه ۵۰۴) یافتند و آن را که هم‌اندازه‌ی مشتری ولی با جرمی چند برابر آنست، جی‌جی ۵۰۴بی نامیدند.
جی‌جی ۵۰۴بی کم‌جرم‌ترین سیاره‌ایست که تاکنون با بهره از تکنیک تصویربرداری مستقیم، پیرامون یک ستاره‌ی خورشیدسان یافته شده. این سیاره حدود ۲۶۰ سال زمان می‌برد تا ستاره‌اش را یک بار دور بزند. فاصله‌ی آن از ستاره‌اش ۹ برابر فاصله‌ی مشتری-خورشید است و این چیزی‌ست که نظریه‌ها درباره‌ی پیدایش سیاره‌های غول‌پیکر را با چالش روبرو می‌کند.
این فراسیاره (سیاره‌ی فراخورشیدی) چهار برابر مشتری جرم دارد و دمای موثرش به حدود ۲۳۷ درجه‌ی سلسیوس می‌رسد. ستاره‌اش، جی‌جی ۴۰۵ یک ستاره‌ی رشته‌ی اصلی از رده‌ی “جی۰” است که کمی داغ‌تر از خورشید ماست و با چشم نامسلح، مانند ستاره‌ای کم‌نور در صورت فلکی دوشیزه دیده می‌شود. این ستاره ۵۷ سال نوری از زمین دور است و پژوهشگران سن سامانه‌اش را بر پایه‌ی روشی که رنگ و دوره‌ی چرخش ستاره را به سن آن پیوند می‌دهند، حدود ۱۶۰ میلیون سال برآورد کرده‌اند.
منبع: 1star7sky.com
