اخیرا دانشمندان ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند که یکی از ابزارهای مریخ نورد استقامت می‌تواند به اندازه‌ی یک درخت اکسیژن تولید کند.
 
مریخ نورد استقامت ناسا پس از فرود روی سطح مریخ، اولین تنفس خود را انجام داد یا بهتر است بگوییم یکی از اجزایش این کار را کرد.

این دستگاه که به رهبری گروهی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در مریخ نورد استقامت تعبیه شده، “MOXIE” نام دارد و ابزار کوچکی است که برای تبدیل دی اکسید کربن به اکسیژن قابل تنفس طراحی شده است (حدود ۹۶ درصد از جو مریخ را CO2 تشکیل می‌دهد). همانطور که می‌دانید، اکسیژن در ماموریت انسان برای سفر به مریخ، بسیار مهم است.

از فوریه ۲۰۲۱ تا کنون، این دستگاه هفت بار کار کرده و هر بار حدود ۰.۲ اونس (۶ گرم) اکسیژن در ساعت تولید کرده است. این بازده مریخ نورد با توانایی‌های درختان کوچک روی زمین برابری می‌کند.


دستگاه MOXIE که می‌تواند در هر ساعت، ۶ گرم اکسیژن تولید کند (معادل یک درخت کوچک)

جفری هافمن، معاون تیم پژوهش MOXIE، پروفسور ام آی تی و فضانورد سابق ناسا در بیانیه‌ای گفت: «این اولین استفاده‌ی واقعی از منابعِ سیاره‌ای دیگر و تبدیل شیمیایی آن به ماده‌ای مفید برای ماموریت‌های انسانی است. از این نظر با اتفاقی تاریخی روبه رو هستیم».

هم اکنون MOXIE در هر چهار فصل و در شرایط مختلف مریخ، چه در روز و چه در شب، عملکرد بی نقصی داشته است. محققان انتظار دارند که نسخه‌ای پیشرفته‌تر از این ابزار (تقریبا ۱۰۰ برابر بزرگتر از MOXIE) می‌تواند به طور بالقوه، اکسیژن قابل تنفس برای فضانوردانی که در آینده از سیاره سرخ بازدید می‌کنند را تامین کند. اگر کاوشگران نتوانند اکسیژن مورد نیاز را در مریخ بسازند، حمل اکسیژن از زمین، حجم قابل توجهی از قسمت باربری فضاپیما را اشغال خواهد کرد که مشکلی اساسی است.

علاوه بر این، مواد تولید شده توسط MOXIE می‌توانند به عنوان سوخت موشک مورد استفاده قرار بگیرند. موردی که برای اطمینان از یک طرفه نبودن ماموریت مریخ، به شدت حائز اهمیت است. یک موشک به حدود ۳۰ تا ۴۵ تن اکسیژن مایع نیاز دارد تا انسان‌ها را از سطح مریخ بلند کند.

مایکل هچت، محقق اصلی ماموریت MOXIE در رصدخانه Haystack MIT گفت: «ما درس‌های زیادی از این ماموریت گرفته‌ایم که می‌توانند در طراحی سیستم‌هایی در مقیاس بزرگتر، مفید باشند».

تحقیقات این تیم در مورد تولید اکسیژن توسط مریخ نورد در مجله Science Advances به چاپ رسیده است.