تیمی از پژوهشگران ناسا و دانشگاه آریزونا در یک پروژه مطالعاتی جدید در حال بررسی بستر رودهای باستانی هستند که روزگاری در سطح مریخ جریان داشت. این مطالعات به کمک تصاویر متعددی انجام می شود که طی کاوش های مختلف مریخ گرفته شده اند.
اگرچه عموما مردم باور دارند که زهره سیاره خواهر زمین محسوب می شود اما به دلایل مختلف، برای بسیاری از ستاره شناسان مریخ نزدیک ترین فضا به زمین را دارد. مردم از روزگار باستان زهره را به عنوان دوقلوی زمین دیده می شناختند زیرا اندازه این دو سیاره تقریباً یکی بوده، جرم آن ها تقریباً یکسان است و تقریباً از مواد مشابه ساخته شده اند.
با این حال، مریخ ممکن است بیش از هر سیاره دیگری در منظومه شمسی شبیه به زمین باشد زیرا اکنون می دانیم که در گذشته آب مایع و شاید حتی حیات در سطح آن وجود داشته و سیاره ای که اکنون بایر و قرمز است، روزگاری بسیار شبیه به زمین بود.
به تازگی پژوهشگران با بررسی گسترده مریخ بر اساس تصاویر اخذ شده طی چند دهه گذشته تقریبا اطمینان دارند که این سیاره زمانی نه تنها آب مایع داشته، بلکه این آب به شکل اقیانوسها، دریاچهها و حتی رودخانه ها در سطح آن جاری بودند.
بدون شک قابل اطمینان تصاویر گرفته شده از سطح مریخ را کاوشگرهای مختلفی که به این سیاره رسیده اند و البته دوربین HiRISE در اختیار ما قرار داده اند. به گزارش سیناپرس، این دوربین یک قطعه سخت افزاری است که از سال ۲۰۰۶ مریخ را از بخش بالایی مدار بررسی می کند. در میان ده ها هزار تصویری که در طول سال ها توسط این دوربین ارسال شده است، برخی از آنها آثار جریان آب را نشان می دهند. به گزارش سیناپرس، رودخانه ها همواره ردی از رسوب و شستشوی لایه ها را در بستر خود باقی می گذارند و به نظر می رسد که در بسیاری از نقاط سیاره سرخ نیز همین مورد شناسایی شده است که اشاره ای به گذشته ای بسیار فعال دارد.
در حال حاضر بر اساس تصاویری که در اینجا مشاهده می کنید، تمامی بسترهای این رودخانه ها خشک بوده و بیشتر اوقات به سختی قابل مشاهده هستند. تصاویر این گزارش که توسط HiRISE در سال ۲۰۱۷ گرفته شده است به خوبی نشان دهنده وجود آب های جاری در سطح مریخ است.
از آنجایی که برای مشاهده آب روان در مریخ خیلی دیر شده است، پژوهشگران ناسا و دانشگاه آریزونا امیدوارند که محیط و فرآیندهای رودخانه ای و دریاچه ای گذشته مریخ را به کمک شواهد امروزی درک کرده و آن ها را با زمین مقایسه کنند.
یکی از مهمترین شواهد این حوزه، قسمتی از مریخ به نام دره تادر است که از نظر پژوهشگران، محلی داراینهرهای متعددی است که تعداد زیادی از شاخه های یک رود که در کانال های طبیعی مختلفی منشعب میشدند در آن مشاهده می شود که در نهایت بر اساس تصاویر مشخص می شود این نهرها به یک رود بزرگ می پیوستند.