حتما تاکنون به این موضوع توجه کرده اید که ریشه برخی گیاهان در سطح زمین قرار گرفته و در گونه های خاصی قابل مشاهده هستند. در این یادداشت به بررسی دلایل علمی این پدیده می پردازیم.
به طور معمول ریشه های درختان در اعماق خاک نفوذ کرده و گفته می شود هر چه ریشه های یک درخت عمیق تر باشد، آن درخت شانس بیشتری برای رشد، بقا و جذب مواد مغذی دارد. در این میان حتی ریشه های درخت می تواند به عنوان یک وسیله دفاعی، از درخت در برابر طوفان محافظت کند. در این میان اما برخی درخت ها دارای ریشه هایی بسیار سطحی هستند که این موضوع به نظر عجیب می رسد. در ادامه به بررسی علمی این موضوع می پردازیم.
به طور کلی ریشه های درختان به آب و اکسیژن نیاز دارند که در محفظه های زیرزمینی به نام منافذ خاک رشد کرده و گسترده می شوند. با شرایط خاک و رطوبت ایده آل، درختان می توانند ریشه ها را به اعماق زیاد بفرستند.
 اما شرایط در بسیاری از موارد برای رشد ریشه ها در عمق خاک، کمتر از حد ایده آل است، سنگ ها، لایه های زمین یا خاک فشرده به طور فیزیکی آنها را در مسیر رو به پایین متوقف می کند و همچنین این موانع، سطح اکسیژن موجود در خاک را که برای ریشه ها حیاتی است، کاهش می دهد.
 وقتی زندگی سخت می ‌شود، ریشه ‌ها گزینه آسان را انتخاب کرده و نزدیک به سطح می‌ مانند و در عوض از تنه اصلی درخت فاصله زیادی می ‌گیرند. شرایط خشکی همچنین می‌تواند باعث شود که برخی از درختان سیستم ریشه‌ ای کم ‌عمق داشته باشند تا بتوانند با نزدیک‌ تر شدن به سطح، میزان دریافت آب از  بارش های مقطعی را به حداکثر برسانند.