این کاوشگر که در سال ۲۰۱۸ در مریخ فرود آمد، ابتدا قرار بود فقط دو سال به فعالیت بپردازند اما هم اکنون چهار سال از حضورش در مریخ گذشته است. اینسایت تاکنون بیش از ۱۳۰۰ مریخ‌لرزه را شناسایی کرده است.
پنل‌های خورشیدی اینسایت آن زمان حدود پنج هزار وات ساعت در هر روز مریخی (که کمی از روز زمینی بیشتر است) برق تولید می‌کردند، اما اکنون این پنل‌ها حدود ۵۰۰ وات ساعت در هر روز برق تولید می‌کنند.
شناسایی امواج لرزه‌ای به دانشمندان کمک می‌کند تا بفهمند هسته‌ی متراکم و مملو از آهن مریخ چگونه هنگام سرد شدن این سیاره از گوشته‌ی سنگی آن جدا شده است. هسته‌ی مریخ احتمالا هنوز مثل زمان تشکیل یعنی ۴.۵ میلیارد سال پیش مذاب مانده اما سردتر از هسته زمین است.
مریخ امروز فاقد میدان مغناطیسی منسجم است. بدون این سپر محافظ، این سیاره در معرض تابش خورشیدی قرار گرفت و در نهایت توانایی پشتیبانی از آب مایع در سطحش را نداشت. مریخ اکنون به شدت سرد و خشک است و رودخانه‌ها و دریاهای سطح آن سالهاست که خشکیده و از بین رفته‌اند.
با وجود مزایایی که اینسایت داشته، به تدریج قدرت خود را به دلیل جمع شدن گردوغبار روی پنل‌های خورشیدی‌اش از دست داده است. تنها راهی که ممکن است اینسایت باز هم بتواند به کار خود ادامه دهد، وزش بادهای قوی است که گردوغبار را از روی پنل‌های خورشیدی آن پاک کند.
