باستان‌شناسان توانسته‌اند از درون غار آهکی در لائوس، بقایای دندان آسیای یک انسان‌تبار را کشف کنند. شواهدی که وجود دارد باستان‌شناسان را متقاعد کرده که به احتمال زیاد این دندان متعلق به یک دختر کوچک از گونه‌ی دنیسووان‌ها بوده است.
این دندان آسیا، متعلق به عهد پلیستوسن بوده و در سال ۲۰۱۸ کشف شده است. در این سایت در گذشته فسیل‌های هوموساپین‌های ۷۰ هزار سال پیش نیز کشف شده است.
باستان‌شناسان توانسته‌اند در این غار دندان‌های حیوان‌های گیاهخوار بزرگ مانند کرگدن‌ها و فیل‌های باستانی را نیز کشف کنند. به نظر می رسد این فیل‌ها و کرگدن‌ها در محیط‌های جنگلی اطراف این غار زندگی می‌کرده‌اند.
شواهد خوبی وجود دارد که باستان‌شناسان را متقاعد کرده که دندان‌های کشف شده متعلق به دنیسووان‌ها بوده است. این اولین فسیل متعلق به این گونه‌ی انسانی در جنوب شرق آسیا است و نشان می‌دهد که دنیسووان‌ها تا جنوبی‌ترین نقاط قاره‌ی آسیا نیز پیشروی کرده‌اند. البته شواهد ژنتیکی که در جوامع مدرن کنونی در جنوب شرق آسیا نیز وجود دارد تایید می‌کند که دنیسووان‌ها تا این مناطق پیشروی داشته‌اند.
آنالیز دقیق شکل دندان کشف شده در لائوس نشان داده است که این دندان شباهت‌های زیادی با دندان‌های دنیسووان‌های کشف شده در فلات تبت داشته است. به همین خاطر دانشمندان حدس می‌زنند که دندان کشف شده در لائوس متعلق به دنیسووانی بوده که احتمالاً بین ۱۳۱ تا ۱۶۴ هزار سال پیش در آنجا زندگی می‌کرده است.
شرایط آب و هوایی مرطوب لائوس باعث شده نتوان اثری از دی‌اِن‌ای باستانی در دندان‌های کشف شده پیدا کرد، ولی به هر حال محققین توانسته‌اند پروتئین‌های باستانی را در این فسیل کشف کنند و بر اساس آن نتیجه گرفته‌اند که دندان کشف شده متعلق به یک دختر ۳.۵ تا ۸.۵ ساله بوده است.
کشف دندان دنیسووان‌ها در این منطقه از زمین نشان داده است که این منطقه یکی از مناطقی است که گوناگونی انسان‌تباران در آنجا بالا بوده است و حداقل پنج گونه‌ی هوموارکتوس، دنیسووان‌ها یا نئاندرتال‌ها، هوموفلورسنسی‌ها و هومولوزوننسی‌ها و همچنین هوموساپین‌ها در این منطقه زندگی کرده‌اند.
نتایج این کشف در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده است.
