مطالعات جدیدی که بر روی سه نوع مرجان در هاوایی انجام شده گزارش می دهد که برخی از گونه های مرجانی نسبت به اثرات گرم شدن اقیانوس ها و اسیدی شدن به دلیل تغییرات آب و هوایی انعطاف پذیری نشان می دهند.
این یافته ها بینشی در مورد ظرفیت احتمالی برخی مرجان ها برای بقا و کنار آمدن با شرایط متغیر اقیانوس ها ارائه می دهد.
صخره های مرجانی در سراسر جهان با تهدیدات ناشی از افزایش دمای اقیانوس ها و اسیدی شدن به دلیل تغییرات آب و هوایی مواجه هستند که فشار قابل توجهی بر سلامت مرجان ها وارد می کند و می تواند منجر به سفید شدن انبوه مرجان ها شود.
روآن مک لاکلان (Rowan McLachlan) و تیم تحقیقاتی او ۶۶ نمونه از سه گونه مرجانی را در چهار منطقه صخره ای در هاوایی جمع آوری کردند. به گرازش سیناپرس، این سه گونه عبارتند از Montipora capitata (مرجان سنگی شاخه دار)، Porites compressa (یک گونه منشعب معروف به مرجان انگشتی) و Porites lobata (یا مرجان لوب، گونه ای تخته سنگی).
به گزارش سیناپرس، برای آزمایش های بیشتر، نمونه ها در مخازن آب دریا با چهار شرایط مختلف قرار گرفتند: یک مخزن کنترل با شرایط فعلی اقیانوس، یک سناریوی اسیدی شدن اقیانوس (۰.۲- واحد pH)، یک سناریوی گرم شدن اقیانوس ( ۲ درجه سانتیگراد) و یک سناریوی اسیدی شدن و گرم شدن ترکیبی همزمان. گ
گفتنی است که نمونه های مرجانی در این شرایط به مدت ۲۲ ماه نگهداری شدند.
در ادامه پژوهشگران دریافتند که بقای مرجان ها به شدت تحت تأثیر دما است، به طوری که تنها ۶۱ درصد از نمونه های مرجانی در شرایط گرم تر در مقایسه با ۹۲ درصد در مخزن کنترل زنده می مانند.
در سه شرایط تغییر آب و هوا، مرجان های سنگی شاخه دار بقای کمتری نسبت به مرجان انگشتی داشت (۶۷ درصد در مقابل ۸۳ درصد). همچنین مرجان های انگشتی با ۷۱ درصد میزان بقا در شرایط ترکیبی گرمایش و اسیدی شدن در مقایسه با گونه های دیگر انعطاف پذیرتر بود. بر خلاف شرایط کنترل، بسیاری از گونه های مرجان های سنگی شاخه دار قادر به کسب انرژی کافی برای زنده ماندن در شرایط ترکیبی تغییرات آب و هوایی نبودند. به گزارش سیناپرس،این می تواند نرخ مرگ و میر بالاتر آن را در مقایسه با گونه انگشتی توضیح دهد، که در مقابل، قادر به کسب بیش از اندازه کافی انرژی در شرایط اقیانوس های آینده بود.
به گزارش سیناپرس، انعطاف پذیری گونه های مرجانی در برابر دما و اسیدی شدن و نقش آن‌ها در ساخت صخره ها این امید را ایجاد می کند که برخی از اکوسیستم‌های صخره ای ممکن است با وجود تغییر شرایط اقیانوس ها و اقلیم همچنان حفظ شوند.
شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Scientific Reports منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.
