اینجا پیوندی از رشتهنماهایی پی در پی را میبینیم که در شب ۱۵/۱۶ می، هر پنج دقیقه یک بار با دوربینی دیجیتال گرفته شدهاند و با هم روند گرفتگیِ ماه کامل، همزمان با گذر آن از آسمان در درازنای ۳ ساعت را بر فراز شاخههای درختان در فلوریدای مرکزی نشان میدهند.
با فرو رفتن ماه به درون سایهی زمین، قرص روشن آن هم به تاریکی و سرخی میگراید.
در حقیقت اگر نماهای میانی در این رشته را بشماریم به زمانی حدود ۹۰ دقیقه میرسیم که مدت زمانِ گامِ گرفتگی کلی را نشان میدهد.
آریستارخوس، ستارهشناس یونانی هم در ۲۷۰ پیش از میلاد، مدت زمان ماهگرفتگی کامل را اندازه گرفته بود، هر چند احتمالا بدون بهرهگیری از ساعتها و دوربینهای دیجیتال.
با این همه، وی با بهره از هندسه و به کمک همین مدت زمان ماهگرفتگی، روشی ساده و بسیار دقیق را برای اندازهگیری فاصلهی ماه بر پایهی شعاع سیارهی زمین پدید آورد.
منبع: 1star7sky.com