شرکت آمریکایی به تازگی مدعی شده که می تواند نسل منقرض شده ببر تاسمانی را بار دیگر احیا کند.
به نقل از گاردین، آخرین باری که ببر تاسمانی در حیات وحش دیده شد به سال ۱۹۳۰ میلادی برمی گردد که آخرین بازمانده از این جانور به ضرب گلوله یک کشاورز از پا درآمد و نسل آن برای همیشه از کره زمین برداشته شد.
این جانور کیسه دار که با نام رسمی «تیلاسین» شناخته می شود، توسط مهاجران اروپایی که آنها را تهدیدی برای گوسفندان و طیور خود می دانستند تا مرز انقراض این حیوان شکار شدند.
اما شواهد به دست آمده نشان می دهد که اگر متخصصان فناوری زیستی بتوانند مسیر درستی را در مطالعات خود طی کنند ممکن است بتوانند بار دیگر این حیوان منقرض شده را به حیات برگردانده و نسل آن را احیا کنند.
شرکت علوم زیستی Colossal به همراه محققان دانشگاه ملبورن قصد دارند با استفاده از فناوری ویرایش ژنتیکی، «تیلاسین» را به حیات دوباره برگردانند. استرایلا سریع ترین میزان انقراض پستانداران را در جهان به خود اختصاص داده است. ناپدید شدن به دلیل ورود گونه های خارجی و آتش سوزی های جنگلی مرتبط با بحران های آب و هوایی اصلی ترین عامل انقراض حیوانات در این قاره عنوان شده اند.
شرکت Colossal سال گذشته که توسط یک ژنتیک شناس دانشگاه هاروارد تأسیس شد، ۷۵ میلیون دلار جمع آوری کرد تا به بازگرداندن نسخه هیبریدی دستکاری شده ژنتیکی ماموت پشمالوی منقرض شده در عصر یخبندان کمک کند.این شرکت ادعا کرده است که بازگرداندن گله های این حیوانات به منطقه شمالگان می تواند تغییرات آب و هوایی در قطب شمال را معکوس کند.
محققان این شرکت آمریکایی قصد دارند از ویرایش ژنتیکی برای تبدیل سلول یکی از نزدیک ترین خویشاوندان بومی «تیلاسین» به سلول «تیلاسین» استفاده کنند. این سلول ها چه برای تولید جنین در شرایط آزمایشگاهی و چه در رحم حیوان زنده موردنیاز است.
آنها سپس جنین تولید شده را در شکم یک کیسه دار ماده قرار داده و امیدوارند تا نوزاد «تیلاسین» به زودی متولد شود. البته به دلیل ناقص بودن ژنوم تیلاسین تردیدهایی در مورد چنین طرحی مطرح شده است. چند سال پیش محققان برای بازیابی ژنوم موش Christmas Island که بیش از ۱۰۰ سال پیش منقرض شده بود، تلاش کردند که به دلیل غیرممکن بودن بازیابی ۵ درصد از DNA آن جانور، موفقیت آمیز نبود. هنوز مشخص نیست ببر تاسمانی تا چه اندازه احتمال احیای کامل دارد.
این ادعا در حالی مطرح می شود که بسیاری از محققان تأکید می کنند در کنار تلاش برای احیای موجودات منقرض شده، باید برای حفظ گونه های در معرض خطر انقراض هم تلاش کرد.
